Louvain toer Dag 2

 

Knysna na De Vlugt via Kom se Pad

Aangesien dit net 57 km na De Vlugt toe is, het ons besluit om eers ontbyt te eet voordat ons die pad aanpak. Ontbyt is 07:30 en ons kom net na 08:00 weg.

Ons begin sommer met die Simola klim, wat jaarlikse vir die Simola Bergklim motorwedren gebruik word. Gelukkig is dit teer en die gradiënt is oor die algemeen so tussen 6-9% met dele wat op gaan na 12%. Bo oor is dit weer kwaai af vir so 'n kilometer of twee en dan kom die volgende klim. Hy is 1.18 kilometer maar die gemiddelde gradiënt wissel tussen 10-14% en ons klim 155 meter! Die gemiddelde gradiënt is 13%! Ek "grind" die bult uit teen tussen 3.5-4 kpu.

Dit word gevolg deur 'n redelije gelyk stuk en dan 'n 8.5 km bult, maar hier is die gemiddelde gradiënt 5.05% en ek handhaaf so tussen 8-12 kpu. Bo is die uitsig weereens iets besonders.

Nou daal ons af in die Knysna woude in. Ons ry letterlik deur 'n tonnel van inheemse bosse. Dit lyk of iemand varings langs die pad geplant het! Die pad oppervlakte is ook oor die algemeen besonder goed. Daar is so elke nou en dan 'n styl "knoppie" wat die bene toets. Na 27 km sluit ons by die R339 aan. Hier is die pad oppervlakte nog beter. Daar is dele wat gladder as baie teer paaie is. Ons het oor hierdie 24 km amper 900 meter geklim. Dit kom op 35 meter per kilometer te staan! Dit is nogal "rof" wanneer dit by bergfiets ry kom. Enige iets oor 20 is veeleisend!

Nou is ons op die R339, wat Knysna met Uniondale verbind. Hier is die pad weer meesal so glad soos 'n babatjie se boude! Aanvanklik is ons redelik gelyk maar ek weet daar wag nog 'n paar lekker bulte. Veral een wat 4.75 kilometer lank is met 'n gradiënt van so 4-8. 'n Groot gedeelte is ook in die son en die oppervlakte is los gruis. Verder waai daar elke nou en dan 'n sterk dwarel wind reg van voor. Gelukkig is dit nie te warm nie. 

Bo wag ek vir Mike en Danie. Hulle kom so 10 minute later daar aan. Nog so 'n klein entjie dan daar die pad links. Daar is 25 km oor. Van hier is dit meesal afdraend tot by De Vlugte met net drie kort, so ongeveer 1.5 km elk, bulte om ons stamina te toets. Danie sukkel nog met sy rug en verder maak die rowwe afdraendes die lewe vir hom baie moeilik met sy "gravel" fiets wat net 30 mm "travel" het. Ons ry verby die R340 wat regs draai Wittedrif en Plettenbergbaai toe.

Na 'n lekker lang afdraend kom die eerste van die laaste drie bulte. Net voor dit stop ons by 'n spruitjie om ons waterbottels vol te maak. Daar is geen skaduwee langs die bult nie en die son braai ons uit. Ek gooi van die water oor my kop en teen my rug af. Ander kant af jaag ek en Mike mekaar. Dan nog 'n bult. Ek vergeet van die laaste een en maak nou die pap dik aan. Ek wag heeltyd vir die laaste afdraend om te kom, maar na 'n ruk gee ek op en verslap die pas. Om sake te vererger kom die laaste bult ook nog! 

Weereens moet ek dit maar net uit "grind"! Met 6 km oor is ons bo op laaste bult en nou is dit beslis bo! Ek laat waai teen die bult af. Die pad is redelik rof as gevolg van al die reën maar my bergfiets hanteer dit uitstekend. Na 5 uur en 40 sekondes hou ek by die Plaaskind Padstal, waar ons vannaand oorbly, stil. Nog 'n goeie dag in die saal agter die rug! 

Tyd 5:00:40; afstand 57.29 km; meters geklim 2,035.

Louvain toer Dag 1

 Louvain na Knysna via die Louvain 4x4 roete, Woodville en die Sewe Passe pad.

Die gedagte van die Louvain toer het sy wortel in my verkenning van die Louvain 4x4 roete in Desember 2023 en is in Mei vanjaar beplan. Ek en Danie Kotze het dit vasgemaak vir die laaste naweek in Augustus.  Mike Smit, wat Kalagadi toe sou gaan, besluit tor om saam te kom nadat die besoek uitgestel is. Ek, Mike en Danie vertrek 12:00 uit die Kaap en kom so 18:30 by Louvain aan waar ons in die Stalle inbespreek is. Lekker vleis gebraai en so 21:30 verkas ons bed toe. Ons beplan om so 08:00 môre oggend in die pad te val.

Ons begin so net voor 07:00 roer en kom 07:47 weg. Om die dam en op Louvain se 4x4 roete. Dit begin redelik, maar hoe verder, hoe rowwer! Aanvanklik ry ons, maar dan raak dit so styl en klipperig dat ons nie momentum kan behou nie en verplig is om af te klim en te stoot tot op kilometer 3. Van hier af raak die gradiënt redeliker en kan ons weer ry. Op 5.65 kilometer is ons heel bo en word beloon met 'n lieflike panoramiese uitsig. Ons kan tot by die Swartberge in die Noord Weste sien en Suid kan ons Swartvlei uitmaak. 

Toe ek verlede Desember hierdie roete verken het, was die pad van hier af vir die volgende 3 kilometer vir groot gedeeltes onrybaar. Morne, die eienaar van Louvain, het regtig baie moeite gedoen om die pad te herstel. Blykbaar het dit R170,000 gekos. Daar is hoop vir die Montagupas! Die gevolg is dat ons die hele pad kan ry. Dit is nou meesal afdraende met so hier en daar 'n klein klimmetjie, behalwe een van so 'n kilometer wat by 19% draai. Na 17.5 km kom ons by die einde van die Louvain 4x4 roete aan. Nou is dit heel pad bult af tot by die Sewe Passe pad.

Na 2:33 en 22 km kom ons by die Woodville Padstal, waar hierdie roete by die Sewe Passe roete aansluit, uit. Ons stop vir 'n vars bobotie pasty en "plunger" koffie. Ons vertoef 24 minute en toe is ons weer oppad. Nou is dit op en af met die sewe passe pad. Daar is nog drie van die sewe passe oor oppad Knysna toe. Die pad is oor die algemeen in 'n baie goeie toestand. Die volgende 54 neem ons 3:34! Die roete is baie mooi en ons ry lekker saam. Danie sukkel 'n bietjie met sy rug. Hy stel sy saal 'n bietjie laer en dit blyk die probleem gedeeltelik op te los. 

Ons ry deur Rheenendal en by Phantompas af. Onder kruis ons die Knysnarivier oor 'n yster brug wat eintlik daar is om 'n pyplyding oor die rivier te kry. Gelukkig is daar ook 'n pad wat net reg is vir fietse.

Van hier is dit net meer as 5 km na Lagoon Lodge, waar ons vannaand oor bly. Die "cherrie" op die koek is dat daar 'n restourant binne stap afstand van Lagoon Lodge is.

Nadat ons klaar gestort het, stap ons oor vir iets om te drink. Ons bly sommer daar tot na aandete. Môre gaan ons eers ontbyt eet en dan so 08:00 in die pad val. Die afstand vir die dag is 57 km en ons beplan om so omtrent 5 uur op die pad te wees.

Trans Baviaans nommer 10

Ontvang 10 de Trans Baviaans skild

Ek, Johan de Bruyn en Annemarie het November 2023 vir vanjaar se Trans Baviaans ingeskryf. Annemarie het egter probleme met haar nuwe fiets, wat sy in April gekoop het, opgetel wat tot gevolg gehad het dat sy fissiese probleme met haar liggaam ontwikkel het en dus onttrek. Ons verander toe na 'n twee manspan. Danie Kotze bestuur weer die motor vir ons en ons is op 16 Augustus deur Willowmore toe. Weer lekker by Lucia en Martin op Marlu gebly. en ge-eet

Saterdagoggend is ons so net voor 08:00 daar weg. Registrasie en houers vir waterpunte 2, 3 en 4 is Vrydagmiddag afgehandel. Ons is so teen 09:15 reg om te begin. Die wag vir 10:00 is altyd redelik vervelig, maar dit is deel van die lewe!

Ons spring op die kop 10:00 weg. Toe ek my Garmin aansit sien ek dat my hart monitor nie werk nie! Dit is interessant dat sulke dinge op die slegste tye gebeur! Gelukkig het ek 'n "backup" wat dit vir my sal meet. Hulle het 'n Noord Weste wind voorspel, maar met die wegspring is daar geen teken van wind nie. Dit verander egter binne die eerste 10 kilometer en hoe verder ons ry hoe sterker raak die wind. Die eerste 40 kilometer ry ons meesal Suid met die gevolg dat ons die wind óf skuins van agter óf skuin van voor kry. Dit is redelik koel en ek is bly dat ek genoeg warm klere aan het. Johan stop om sy groot "chainring" behoorlik vas te draai aangesien een van die drie skroefies uitgeval het. Gelukkig het dit tot op die einde gehou. Ons handhaaf 'n goeie pas en draai na net kort van twee uur links Nuwekloofpas toe. 

Van hier is die wind van agter en ons gemiddelde spoed klim vinnig. Na 2:26 is ons by Waterpunt 1 en na 'n roosterkoek en coke is ons na 3 minute weer aan die gang. Ons het behoorlik "gevlieg" tussen waterpunt 1 en 2. Dit neem ons 1:38 om die 41 kilometer af te lê. Die keer stop ons vir 10 minute. Hier is lekker marshmellows, piesangs, aartappels en coke. Van 2 na 3 is 31 kilometer, maar nou begin die bulte, onder andere Grasnekpas. So ons kom eers na 1:50 by waterpunt 3 aan. Ons het ons ligte in die houer vir die waterpunt gesit want ons het verwag om eers teen donker by Bergplaas, waterpunt 5, uit te kom. Hier kry ons 'n sosatie en wors om te eet. Na 13 minute ry ons weer. Tot dusver het ons heelwat water gekry en is ons skoene lekker nat. Johan besluit om sonder sokkies deur die volgende water kruising te gan en dan waterdigte sokkies net daarna aan te trek.

Na die waterpunt kom "lang water". Die rivier loop letterlik in die pad af vir 400 meter en almal stap. Die oppervlakte is baie klipperig en met die hoë watervlak is dit moeilik om momentum te handhaaf. Dit neem ons nege en 'n kwart minute om die 408 meter af te lê. Nou volg die "Fangs" en die "Mac". Baie klim. Oor die volgende 16.45 kilometer klim ons 725 meter. Dit werk uit op 43 meter elke kilometer gery. Dit is rof! Die "Fangs" is albei redelik kort, maar heelwat styler as die "Mac" wat baie langer is. Die "Fangs" se gradient gaan op na 17% terwyl die "Mac" meesal so tussen 6-9% is.

Dit neem ons 1:53 om tot by Bergplaas, waterpunt 5, te kom. Hier het ons vir ons droë klere in ons houers gesit. Ek verwissel heeltemal van bolyf klere en het nou 4 lae aan. Ek sit ook my "Sealskinz beanie" op om my kop warm te hou. Ek trek ook my nat skoene uit en vervang dit met waterdigte "Sealkinz" sokkies en droë skoene. Ete is heelike sop. Ons vertoef 35 minute. 

Van Bergplaas is daar 'n lang adraend met skerp draaie en 'n redelike rowwe oppervlakte. Dit word gevolg deur 'n goeie pad met 'n redelike aantal "punchie" bulte. Ek voel redelik "tam" en sukkel maar teen die bulte! Na 36 kilometer en 1:53 in die saal, kom ons by waterpunt 5 aan. Waterbottels word weer volgemaak en eet goed is 'n " chip roll"! Ek trek nog 'n baadjie aan en die warmhandskoen wat vriende vir my hierheen gebring het. Ons vertoef so 21 minute. 

Nou kom die "Never ender"! 'n 13 kilometer bult wat net nie einde kry nie. Die gradiënt wissel so tussen 6 en 14% met die meeste so 6-9%. Dit neem ons 'n uur en 20 minute om hierdie "uitdaging" agter die rug te kry. Noa nog so 'n paar "onnodige" bultjies, kom ons by die laaste waterpunt aan. Maar nie voordast hulle ons onderdeur die N2 neem nie. Die probleem hier is dat dit 'n bietjie modderig is en die opdraend aan die anderkant skrik vir niks! Hier is die kos 'n heelike wavel en ons kry skuiling in 'n rtedelike warm tent. Na 10 minute is ons weer aan die gang. Nou is daar nog net 20 kilometer oor. Die grootste gedeelte is op "jeep tracks" en dit sluit die "Mini Mac" in. Dit is 'n een kilometer klim wat so tussen 9-13% wissel. Dit neem 10 minute om hierdie laaste uitrdaging agter die rug te kry.

Die einde is vanjaar van die Fountains Mall na Mentors verskuif, wat 'n aanpassing in die roete oor die laaste 5 kilometer tot gevolg het. Aanvanklik is ons op 'n redelike goeie "jeep track" met onder andere 'n kort styl afdraande wat onmiddelik gevolg word deur 'n styl apdraende. Gelukkig is die so kort dat die momentum, bult af, help om die op gedeelte gou uit die pad te kry. Daarna draai ons op 'n "track" wat spesiaal vir die wedren deur die veld uit gesny is. Dit is meesal op maar met een klein uitsondering, nie te styl nie. Dit neem ons 28 minute om hierdie laste gedeelte uit die weg te kry.

Na 224.14 kilometer en 14:42 in die saal, bereik ons die uitpunt. So is my Trans Baviaans nommer 10 in die sakkie.

Citrusdal toer Dag 4

 Moorreesburg na Bloubergstrand

Ek is met opregte Suid Afrikaanse gasvryheid deur Wilinda en Jannie Hanekom ontvang. Lekker saam met hulle gekuier en ook lekker ge-eet. Alle goeie dinge kom egter ook tot 'n einde en ek moet by die huis kom. 

Wilinda maak vir my lekker mielie pap vir ontbyt. Na dit en 'n koppie koffie, groet ek en val net na 08:00 in die pad. Vandag se skof is so net meer as 100 kilometer en ek verwag om so tussen 7-8 uur te trap. Ek hoort dus so tussen 15:00-16:00 by die huis te wees. Wilinda kyk na die weer en dit lyk of ek dalk 'n bietjie reent langs die pad kan kry.

My Garmin neem my mooi deur die dorp, oor die N7 en op 'n goeie grond pad wat my Malmesbury toe neem via Biessiesfontein. Ek begin met 'n redelik klim en dan op en af oor die Swartland se heuwels. Ek is weer bevoorreg om op 'n pad met 'n goeie oppervlekte te ry. Die bulte is ook nie baie styl of lank nie. Op hierdie stadium is die weer baie gunstig met net 'n paar flies wolkies. Die temperatuur wissel so tussen 11 en 16 grade Celsius. Daar is ook nie eintlik sprake van wind nie. 

Gewoonlik wissel die boere graan af met canola, maar vandag is hier net graan lande en almal is lower groen. So elke hier en daar is daar 'n natterige gedeelte in die pad, maar die oppervlakte is redelik sanderig en dus is hier nie veel modder nie. Na net meer as 20 km is ek terug op die pad wat ek verlede Donderdag gery het, maar natuurlik in die teenoorgestelde rigting. Ek handhaaf 'n goeie gemiddelde spoed en dit lyk of ek voor 15:00 by die huis sal wees.

Ek het gedink dit sal my 4 uur neem om die 45 km Malmesbury toe af te lê, maar dit neem my net 2:48. Ek stop weer by Seatle Coffee Shop in die De Zwartland Werf. Die keer eet ek 'n "Chocolate Crousant" en 'n "Danish" saam met 'n groot koffie. Na 20 minute is ek weer aan die gang.

Die wind het in tussen begin optel en waai skuins van agter. Dit is nou ook redelik toegetrek maar dit lyk nie na reent nie. Die res van die pad is meesal teer en met die briessie handhaaf ek so tussen 15-25 kpu. Teen die pas gaan ek net na 14:00 tuis wees. Toe ek in Malmesbury weggetrek het, was my gemiddelde spoed net onder 15 kpu. Nou klim dit gelydelik en teen die tyd wat ek die Philidelphia pad kruis is dit net meer as 16. 

Die volgende 10 kilometer is meesal opdraende en teen die tyd wat ek by Die Heuwel, net voordat ek die N7 kruis regs draai, het dit na onder 15 geval. Van hier tot in Melkbosstrand is die wind, wat nou redelik sterk waai, reg van voor. Gelukkig is dit meesal bult af. Met die kruising van die Weskus pad, net toe ek Melkbos beryk, begin dit liggies reent. In Melkbos kry ek die wind van agter en handhaaf tussen 25-38 kpu op die fietsry pad tussen Melkbos en Blouberg. Dit begin ook al harder reent. Op 100 kilometer het my gemiddelde spoed na 16.6 kpu gestyg. Teen die tyd wat ek Bloubergstrand bereik het die intensityd van die reent ook toe geneem, maar met die wind van agter styg my gemiddeld spoed tot 17 kpu. Ek hou 14:15 by my huis stil. Darem nie te nat nie.

So eindig 'n heerlike paar dae se fiets ry en kuier by Carine. Ek sal hierdie ekskursie beslis weer aanpak.

Citrusdal toer Dag 3

 

Citrusdal na Moorreesburg

Ek het die naweek lekker by Carine, Henk en Alina gekuier. Maandagoggend vat ek weer die pad terug Blouberg toe. Henk het my die nommer van Wilinda Hanekom op Moorreesburg gegee. Sy het 'n B&B daar. Ek skakel haar Saterdag en sy het plek vir my. Toe sy agter kom dat ek vroeër 'n rit vir CANSA (BB2BB2) gedoen sê sy ek kan verniet bly! Haar man is ook 'n kanker "survivor"! 

Die wiele begin net voor 07:30 rol. Daar is 'n "Stop en Ry" waar die pad verspoel het, so ek moet maar my plek in die tou in neem. Ek kan darem tot voor ry en die gedeelte van die pad wat vir die motors toe is, is rybaar met 'n fiets. 

Ek ry weer met Greys Pass oor Piekeniersnek. Dit is 'n redelik klim van so 9% tot bo. Die pad is in 'n goeie toestand tot so een kilometer van bo, waar daar 'n hek is, wat gesluit is. Ek tel my fiets oor en ry verder. Hier is die pad erg verspoel. Net voor  die einde is die pad heeltemal weg en is daar 'n twee meter diep gat. Gelukkig is dit naby aan die heining en die N7. Ek kan dus my fiets oor die heining tel en verder met die N7 ry. Reg bo draai ek regs en dan weer links op Greys Pass. Ek hou so 'n entjie af stil om iets te eet en die uitsig te geniet! 

Onder sluit ek by die Citrusdal/Eendekuil teer pad aan. Die volgende 10 km is teer totdat ek die Draaihoek pad kry, wat grond is. Hier draai ek links en ry verby GP Rossouw-hulle, wat my Vrydag van "verdrinking" tydens die groot reën gered het, se plaas, Draaihoek, verby. Die pad het 'n paar waterpoele, maar is in 'n baie goeie toestand. Die oppervlakte is ook sanderig wat beteken daar is baie min modder. Na ongeveer 10 km sluit ek by die Elandsbaai/Piketberg teer pad aan. Nou nog 20 km Piketberg toe. Alles teer. 

Deur die dorp kry ek die Crazy Cat koffie winkel. Ek stop hier vir twee crousante met konfyt en kaas en twee koppies koffie. 

Na 32 minute is ek weer oppad. Ek ry met dieselfde pad waarmee ek Vrydag in gekom het. So 3 km verby Dun's Castle draai ek links Koringberg toe. Ek ry verby 'n lemoen boord wat oortrek is met lemoene. So 'n entjie verder draai ek regs op 'n grondpad net na 'n huis waar 'n man besig is om sy motor te was. Hy skree vir my "die brug is toe". Ek stop en draai terug. Hy lig my in dat die laagwater brug oor die Bergrivier onder water is maar dat ek met die treinbrug oor kan stap. So gesê, so gemaak! 

Om die draai is 'n deel van die pad weer onder water, maar die verkeer kan oor kom deur oor 'n damwal langs die pad te ry. Hoe meer dae, hoe meer dinge! Ek doen navraag by 'n jong man op 'n "quad" en hy bevestig dat die pad Koringberg toe, oop is. Ek ry verby plaate geel blomme en aan een lopende groen koring lande. 

By Koringberg draai ek regs. Die grondpaaie in die omgewing is almal in 'n baie goeie toestand.  Daar is 'n paar bulte wat natuurlik deur afdraendes gevolg word, gelukkig nie te styl nie. Met nog 18 km oor, draai ek links op Main Road, wat my tot in Moorreesburg neem. 

Ek stop net voor die dorp en tik die adres van my bly plek in. My Garmin neem my deur agter strate en ook op 'n pad wat teen 'n sloot dood loop! Ek moet noodgewonge om ry, maar Garmin kry my weer op die regte pad. Ek koop 'n 2 liter Coke langs die pad en bereik my bestemming net na 15:00. 

So eindig nog 'n goeie dag in die saal. Die weer was perfek en ek het die rit ter deë geniet.

Citrusdal toer dag 2

Piketberg na Citrusdal Deel 1 en 2

Ek was vannag bevrees dat die wind die gebou se dak gaan afwaai! Vanoggend lyk darem heelwat beter. Na 'n lekker ontbyt begin ek net na 08:00 ry. 

Ry deur Piketberg. 08:20 begin dit hard reent! Ek stop onder 'n afdak en na 5 minute bedaar dit en ek begin weer ry. Weer OK maar lyk nie te belowend in die rigting wat ek wil gaan nie. Oor Bo Piket is daar stukkies blou lug sigbaar. Dit reën aan en af maar meesal nie te hard nie. My klere werk vir ligte reent, maar in die weer raak ek redelik nat, veral aan die voorkant en my bene. 

Ek ry verby 'n Suiderland Plase stoor en ek kry toegang deur 'n oop sy hekkie om 'n bietjie skuiling te soek maar daar is niks en ry dus aan. Die voor uitsigte Piekenierskloof toe lyk al beter en dit trek oop. In die rigting wat die pad loop lyk dit nie goed nie. Na 'n paar minute tel die wind op en dit begin hard reent. Dit raak so erg dat ek na my laagste rat moet oorskakel net om voort te beweeg. 'n Motor kom by my verby en draai regs op 'n plaaspad. Die bestuurder se venster gaan af en die "laatjie" sê "haai Oom dit is darem nie lekker om in sulke weer fiets te ry nie!". Op die stadium bedaar die wind en dit reent minder. Hy stel voor dat hy sy bakkie gaan haal en my Eendekuil toe neem en ek aanvaar sy aanbod. Sy naam is GP Rossouw en hulle boer naby Eendekuil en plaas se naam us Draaihoek. Hy mask vanjaar klaar met skool en wil volgende jaar VSA toe en dan die jaar daarna Elsenburg toe.

Die pad waarop ek nou is het ek al vantevore gesien en oorweeg as 'n opsie tussen Eendekuil en Piketberg. So 2.5 kilometer die pad af kry ek hom en sy bakkie. Laai fiets op die bak en ry Eendekuil toe. Hy laai my by Tokkie se Winkel, wat toe is maar 'n lekker stoep het, af. Ek besluit ek gaan hier wag totdat Carine of Henk my kan kom oplaai. Na 'n rukkie laat weet hulle dat hulle my eers na 12:00 kan kry. Dit is nou 10:30. In tussen het dit mooi op geklaar en ek besluit om maar weer in die pad te val. 

Dit is 7 kilometer tot by die afdraai na Greys Pass, wat die ou pas was voordat Piekenierskloofpas gebou is. Die son loer gereeld deur die wolke en dit word warmer. By die afdraai is daar duidelik tekens dat hier onlangs baie water af is. By die begin van Greys Pass is daar 'n "Road closed" teken. Ek het al hier gery so dit is nie 'n probleem nie. Die gradiënt van die pas wissel so tussen 5-9% met 'n paar dele wat opgaan na 8-11%. Oppervlakte is goed met 'n paar tekens van waar stormwater oor die pad geloop het, maar niks ernstig nie. So driekwart op stop ek om 'n foto te neem. Terwyl ek op 'n klip sit kom daar 'n Toyota bakkie verby so die pas word nog gebruik en ander mense ignoreer ook die "road closed" teken. Aan die bo kant van die pas is daar geen teken nie. Nogal vreemd. 

Toe ek bo links draai op die N7 begin reent dit weer. Ek hou by Ou Tol plaastal stil en bestel 'n roosterkoek en koffie. Nou sous dit weer. Ek laat weet vir Carine weet ek is daar en sy bied weer aan om my te kom haal. Ek aanvaar weereens. Teen die tyd wat sy daar aan kom het dit heeltenal opgehou met reën! 

So kom 'n baie interessante dag se fietsry tot 'n einde.