Riebeek Kasteel FR oefenrit

Soms gebeur dinge op snaakse en/of interessante maniere. My fietsry maat, Mike Smit stuur die dag voor verkiessingsdag vir my 'n foto van 'n fiets by Cycles Direct wat hy dink net reg is vir my. Ek lag dit af en los dit daar. Oppad om te stem noem ek dit vir Sue. Sy sê so in die verby gaan "hoekom koop jy hom nie?". Dit skop my gedagtes in rat en ek begin sommetjies maak. My huidige fiets is al 5 jaar oud en het meer as 50,000 km gedoen. Die diens om hom reg te kry vir die Freedom Challenge gaan my R5,000-R10,000 kos want daar is baie onderdele wat vervang moet word en ek kan darem seker so R15,000-R20,000 vir die oue kry. So, wanneer jy sulke somme begin maak en met my vrou se goedkeuring, neem dit my nie lank om dié besluit te neem nie. Teen Vrydag 10 Mei is die transaksie gefinaliseer en ek neem op Woensdag 15 Mei besit van 'n nuwe Specialized Stumpjumper!

Ek en twee vriende het Saterdag 4 Mei van Bloubergstrand Voolvleidam toe gery. Dit het my gedagtes aan werk gesit en ek werk toe 'n rit van Bloubergstrand verby Hermon oor Riebeek Kasteel en terug Bloubergstrand toe, uit as oefening vir die Freedom Challenge. 'n Rit van so ongeveer 190 km en soos dinge nou uitwerk sal ek  dit met die nuwe fiets kan doen.

Ek kom Saterdagoggend 06:18 weg en ry ons die gewone pad deur Parklands Noord verby Cipla na Malanshoogte oor Occultdale tot by Klipheuwel. Van hier ry ek met die nuwe Slent teerpad tot by Paardeberg en dan deur tot by die R45 tussen Malmesbury en Wellington.

Daar is 'n grondpad aan die oorkant van waar die Paardebergpad by die R45 aansluit, wat onder andere vir die AMA Rider 100 miler gebruik word en ek ry met die pad aan. Na 'n rukkie kom ek egter by 'n hek, wat gesluit is, aan. Ek besluit om die kans te vat en tel my fiets oor die hek en ry aan. Ek ry verby die plaashuis sonder dat iemand my stop en na nog 'n ent deur die lande kom ek by 'n groot distrikspad aan. Hier draai ek links en volg die pad tot by die R46 tussen Hermon en Riebeek Kasteel. Hierdie pad word ook vir die 100 miler gebruik. My plan was om oor die pad te ry en met 'n ander grondpad Riebeek Kasteel uit die Noord Ooste te nader. Ek besluit egter dat dit net te lank gaan neem en ry met die teerpad tot in Riebeek Kasteel. Ek kom so ongeveer 12:00 daaraan.

Die dorp is rustig en ek kan nie die versoeking weerstaan om by 'n Restourant in te val vir 'n vinnige ete en koffie nie. Ek bestel hulle "crousant en eier special" en koffie. Ek skakel vir Sue en sy is baie jaloers dat sy nie saam met ‘n krousant kan eet nie! Die diens is nie wonderlik omdat daar 'n bestelling vir 'n groterige tafel was net voor ek gekom het, dus vertoef ek 35 minute.

Ek is net na 12:35 weer aan die trap. Die nuwe fiets ry baie lekker en ek is 'n sewende hemel! Ek ry deur Riebeek Wes en net verby PPC draai ek links op 'n goeie grondpad. Na 'n verdere 5 km sluit ek weer by die 100 miler se roete aan net na die plek waar die laaste waterpunt gewoonlik is. Ek draai links op die Riebeeksrivier pad. Van hier is daar 'n lekker klim en dan afdraand na die R46 tussen Riebeek Kasteel en Malmesbury.

Na so 3 km op die teerpad draai ek links en dan gou weer regs tussen die geploegde koringlande deur.

Die pad loop grotendeels op die rug van die rant maar daal so elke nou en dan in 'n vlakte gevolg deur 'n redelike bult. Na 8 km kruis ek die R45 tussen Malmesbury en Wellington. Ek volg ‘n goeie distrikspad oor die nek aan die regterkant van Paardeberg tot anderkant af. Hierdie is weer ‘n gedeelte wat deur die 100 miler gebruik word, mar dan in die teenoorgetelde rigting. Onder by die plaas Welbeloond, daar ek links en ry deur die wingerde, tel my fiets weer oor ‘n hek en verby ‘n paar hoender batterye tot ek weer ‘n goeie grondpad optel wat my deur neem na die R302 tussen Malmesbury en Klipheuwel. Na 9 kilometer draai ek regs Wintervogel toe en ry met die grondpad tot by die Malmesbury/Klipheuwel treinspoor. Die volgende 9 kilometer tot by Klipheuwel is met die dienspad al langs die treinspoor.

Ek kom 16:30 by Klipheuwel aan laat vir Sue weet ek sal nog so twee uur op die pad wees. My bene voel nog goed en my boude hou. Aangesien dit ‘n Freedom Challenge oefenrit is, ry ek met my saalsak met reën klere en gereedskap, wat onder my saal is en met ‘n volle rugsak soos wat ek op die Freedom Challenge gaan saamneem. Die liggaam en boude moet gewoond raak aan die ekstra gewig! Ek is nou terug op die pad wat ek vroeër vanoggend gery het, net in die teenoorgestelde rigting. Oor Occultdale en Malanshoogte, verby Cipla en Parklands Noord na Bloubergstrand. Ek trek 18:30 weer by Nautilus in na ‘n goeie dag se ry op die nuwe fiets. Wat ‘n voorreg!

Total tyd 12:15; 185.92 km; 1,899 meter se klim. Die weer was perfek!

Platteklip Gorge

In voorbereiding vir die Freedom Challenge Race Across South Africa, wat ek op 18 Junie begin, het ek besluit om van die huis af Tafelberg toe te ry, my fiets Platteklip Gorge uit te dra, met Ecco Valley af tot by die sementpad wat van die water resovoirs op die berg afloop Constanianek toe en dan terug huis toe.

Saterdagoggend 11 Mei 06:22 val ek in die pad. Dit neem my 2:03 om die 27 km tot by die voet van Platteklip Gorge af te lê. Tot hier was dit 'n gemaklike ry wat eindig met die klim teen die voorkant van die berg op tot by die begin van die Platteklip Gorge voetpad.

Ek tel my fiets op en balansseer hom op my rug en begin klim. Aanvanklik is daar heelwat boompies en struike wat die lewe moeilik maak aangesien die fiets daaraan vashaak. Ek moet dan dwars draai om deur te kom. Ek vorder goed tot by ‘n vurk waar links na Duiwelspiek gaan en regs na Platteklip Gorge.

Op hierdie stadium is daar nie te veel mense wat die roete stap nie. Ek kom 'n swartman teen, wat goed nat gesweet is en die berg af kom. Ek sal hom later weer tee kom, aangesien hy die berg 'n paar keer op en af is! Hoe hoër ek klim hoe ooper raak die terrein wat my beweging makliker maak, maar dit val saam met 'n styler helling! Daar is egter ook afplattings en somtyds kan ek self my fiets stoot, maar kort voor lank hoor ek die gevreesde klank van lug wat uit 'n band ontsnap! Een van die drade, wat hulle gebruik om klippe aan die onderkant van die paadjie in plek te hou, het met verweer gebreek en die skerppunt steek 'n gat in my band. Gelukkig seël die gat vanself na 'n rukkie sonder dat daar te veel lug verlore gaan. Hierna besluit ek om maar weg van die drade te bly met my fiets se wiele.

Die mense tal op die roete begin nou vinnig vermeerder en ek moet elke nou en dan op sy staan sodat mense, op of af, kan verby kom. Ek kry ook heelwat navrae oor hoekom ek dit doen. 'n Hele aantal mense bevestig dan ook dat hulle al van die Freedom Challenge gehoor het. Ek kom heeltyd agter dat iets nat is op my rug. Een van die mense lig my toe in dat dit my waterbottel is wat oop is en bied aan om dit toe te maak. Gelukkig het ek ook water in my rugsak se houer gesit, so dit is darem nie 'n krissis nie. Ek eet ook 'n energie sakkie se inhoud en sluk dit af met water.

Ek neem redelik gereeld 'n ruskans en vorder na wense. Elke nou en dan kom ek 'n gedeelte tee waar die klim kwaai is en is dit maar net 'n geval van skouer aan die wiel sit en voortbeur! So driekwart teen die berg op kom ek weer die swartman tee onderwyl hy 'n bietjie rus. Hy neem 'n paar foto's van ons twee en ook 'n paar van my met my selfoon. Op hierdie stadium is ek al 1:56 aan die klim. My mikpunt was tussen twee na twee en 'n halfuur van onder tot bo te neem.

Ek is nou byne bo en kom vir Francois Bothma tee. Hy het al 5 Sani2C en 2 Joburg2C wedrenne voltooi. Hy wil ook nog eendag die Freedom Challenge doen. Ons gesels lekker en neem aan die bopunt afskeid van mekaar. Ek rus 'n bietjie en eet 'n appel. Dit het my 2:39 geneem om Platteklip Gorge uit te klim. Die hoogte was 374 meter by die pad en is 1,019 meter hierbo.

Nou moet ek met Ecco Valley af tot by de sementpad wat Constantianek meg die Woodhead resovoir op die berg verbind. Alhoewel dit nie so styl is nie, is daar 'n paar baie styl gedeeltes en die hele roete is onrybaar. Gelukkig kan ek darem my fiets meeste van die tyd stoot.

Daar is selfs een gedeelte van ongeveer 10 meter waar ek met my een hand aan 'n ketting moet vashou en my fiets in die ander hand dra! Na 'n verdere een uur vyf en veertig minute bereik ek die sementpad. Ek daal in die tyd van 1,019 meter tot by 726 meter. Ek rus eers terwyl ek nog 'n energie sakkie en 'n appel verober. My voete is nou ook al redelik gaar en ek sien met verligting uit daarna om weer te kan ry!

Die pad is 'n baie goeie sementpad wat eers oor die rug van die berg loop en dan met 'n asemrowende stukkie engineurswerk teen die hange van die berg bokant Kirstenbosch loop en by die Contanstianek jeeptrack aansluit.

Hier tel ek die Kirstenbosch MTB roete op en ry daarmee tot by Nuweland. Dan deur Rondebosch en Woodstock terug huis toe. In Woodstock versterk ek eers weer my kragte met 'n liter Coke en twee samosas! Die wind is van agter deur Paarden Eiland en Milnerton en die bene voel heel goed na die dag se oefening. Ek klok by die huis in na 9:14 in die saal!

AMA Rider 100 miler 2019

Die 11de AMA Rider 100 miler was geskeduleer vir 13 April 2019 en aangesien ek een van die min mense is wat al die vorige 100 milers gedoen het, kon ek nie die een mis nie! Ek het die week voor die wedren in Bellevile gewerk en kon dus my nommer voor die tyd by Sportman’s Warehouse optel. Dit het tot gevolg dat ek dit die Saterdagoggend ‘n bietjie meer rustig vat Malmesbury toe.

Ek het so om en by 07:00 daar aangekom en vir my ‘n Americano gekry om vir my ‘n bieltie ekstra “woema” te gee. Ek was 07:15 reg vir die wegspring. Die wedren het stiptelik 07:30 begin. Die eerste paar kilometer was ‘n rustig rit deur die dorp en toe ons die grondpad, na ongeveer 3 km slaan, begin die wedren in alle erns. Die pad begin ook sommer baie gou klim. Gelukkig is die helling nie te erg nie en ek handhaaf ‘n redelik pas. Na so ‘n rukkie sien ek ‘n ander deelnemer met ‘n 2018 Double Century hemp aan (DC man), min wetende dat ons mekaar nog ‘n paar keer op die dag sal sien!

Die grootste gedeelte van die 100 miler is op goeie distrik paaie, wat elke hier en daar redelik sinkplaat is en verder ‘n paar plaaspaadjies/jeeptracks wat in ‘n goeie toestand is. Tegnies is die vereistes nie baie hoog nie. Daar is dus ook ‘n hele paar ouens wat die wedren met “gravel” fietse aandurf. Die weer is baie goed vir fietsry. Hulle het reën voorspel, maar dit lyk nie of dit gaan reën nie. Aanvanklik is die temparatuur so 14-15 garde Celsius en klim later na 18. 

Ek ry na 1:24 en 31 km deur waterpunt 1, waar ek nie stop nie. Ek het die week voor die wedren ‘n bietjie gesukkel met ‘n stadige lek op my voorband. Toe ek hom Vrydagaand nagegaan het, was hy nog goed styf. So ‘n kilometer voor die tweede waterpunt kom ek egter agter dat hy weer besig is om lug te verloor. Ek haal waterpunt net-net voordat ek verplig is om stilt e hou en hom te pomp. Hulle het gelukkig ‘n goeie pomp en nadat ek ‘n ietsie ge-eet en gedrink het, pomp ek hom hard en val na 2 minute weer in die pad. 

Verlede jaar was ek redelik gelukkig om by ‘n sterk bondel tussen waterpunt 2 en 3 aan te hak en ‘n goeie pas te handhaaf. Vanjaar is ek nie so gelukkig nie en ry ek die meeste van die tyd alleen. Dit sal dan ook duidelik blyk aan die einde van die dag in vergelykking met verlede jaar se tyd.  My voorband hou weer net mooi tot by waterpunt 3, die halfpadmerk. Ek versterk die innnerlike weer, pomp die wiel styf en val na 3 minute weer in die pad. Afstand afgelê is 80 km en tyd is 3:45. Om die wedren in onder 8 ure te voltooi. Moes ek op 3:15-3:30 hier gewees het. Ek kyk dus vandag na ‘n 8:15-8:30 tyd.

Ons is is elke nou en dan twee of drie wat saam ry, maar daar word geensins saamgewerk nie en of die ouens ry vir my weg of ek ry vir hulle weg.

Dit is op hierdie stuk dat ek weer kontak maak met die DC man. So 5 km voor waterpunt 4 is my voorwiel so pap dat ek verplig is om stil te hou en te pomp. Hy hou gelukkig tot by die waterpunt. Hier is daar altyd lekker sop en pasta. Vandag hou ek net by die sop en slrup twee koppies op. Hier is ongelukkig nie ‘n voet pomp nie en ek is verplig om die wiel met my handpomp op te pomp. Ek pomp hom so styf soos ek kan en val weer in die pad. Ek het nou 107 km afgelê en is al 5:06 op die pad.

Op 115 km sluit ons by die Riebeek Wes/Moorreesburg pad aan en ‘n kilometer verder draai ons weer links op ‘n grondpad. Die DC man het net voordat ons by die teerpad aangesluit het, by my verby gekom. Ek kom agter dat ek beslis beter klim as hy, maar wanneer ek my weer kom kry is ons weer in mekaar se omgewing. Hy en ‘n maat trek egter nou onder my uit. Van kilometer 128 tot 138 klim ons gelydelik en ek haal hom weer in. Waterpunt 5 is op 138 km en ek is nou al 6:50 in die saal. Met nog 26 km oor en heelwat klimme, is dit duidelik dat ek nader aan 8:45 as 8:15 gaan klaar maak! Ek vertoef vier en ‘n halwe minuut en kom weer aan die gang. 

In die volgende 6 km klim ons 150 meter en dit is dan ook hier dat ek weer by die DC man verby gaan en, na my mening, die laaste sien van die blikkantien! Dit begin nou liggies reën en die temparatuur val na 11 garde Celsius. Na die klim, wat redelik hitte gegenereer het, daal ons oor die volgende 10 km 100 meter. Die spoed en die reên met die lae temparatuur het nogal ‘n redelike “chill” faktor, maar dit is darem nie te koud nie.

Tot my verbasing kom die DC man teen een van die afgdraendes weer by my verby! Ek bly so 50-100 meter agter hom en sy maat totdat ons die laaste bult slaan. Dit neem my nie lank om hulle verby te gaan nie, en ek handhaaf ‘n goeie pas tot op doe einde en maak so ‘n half minuut voor hulle klaar!

Totale tyd 8:26, byne ‘n volle uur langer as verlede jaar. Wys jou wat ‘n goeie bondel aan jou totale tyd kan doen. 

So eindig my 11de 100 miler.