Dinsdag 17 November 2020

36ONE 13/14 November 2020

My inskrywing vir 2020 se 36ONE was vroeg in en verblyf was oor gou vasgemaak. Covid-19 het ons kaarte so ‘n bietjie deur mekaar gekrap, maar gelukkig kon alles aangeskuif word na die nuwe datum van 13/14 November 2020. My broer het onderneem om my te ondersteun en ons vrouens het besluit hulle gaan die naweek saam met ons “ontspan”. Oudtshoorn is ‘n plek wat lekker warm kan word en November is nie ‘n uitsondering nie. Om sake te bemoeilik is die wegspring tyd na 15:00 vervroeg!

 

Ons is die 12de uit die Kaap weg sodat ons rustig kon ry en dat ek darem ‘n goeie nagrus kan kry voor die “ultimate challenge”! Ek registreer die Donderdagmiddag en ons verkeer rustig op Klein Afrika, so 7 km buite Oudsthoorn op die pad Schoemanshoek toe. Die voorspelling vir Vrydag was 42 grade Celsius, met ‘n meer gematigde 26 vir Saterdag. Ek was nie seker of daar ‘n “race briefing” sou wees nie, maar speel veilig en sorg dat ek so 13:20 by die wegspring is. Daar gaan nie veel aan nie, maar gelukkig is daar ‘n “luggie” wat sake afkoel en heelwat gratis Biogen yskoue koeldranke beskikbaar. Ek besluit om maar die hidrasie vlakke aan te vul en drink ‘n paar terwyl ek in die koelte wag vir 15:00 om aan te breek.


Die deelnemers begin so vanaf 14:30 nader staan. Ek neem my plek in die wegspring hok in teen so 14:50. Hulle praat van 46 grade. My Garmin wys 42.5 en dit is warm! Ons spring stiptelik 15:00 weg. Die eerste paar kilometer is neutraal wat veroorsaak dat die pas baie gematig is. Gelukkig versnel die pas nie te veel waar ek ry wanneer die amptelik wedren begin nie en ons ry teen ‘n rustige 20 kpu. 


Na 6 km draai ons regs op die Vergelegen pad. Dit gaan gepaard met 200 meter se klim oor die volgende 10 kilometer. Teen die bult uit styg die temperatuur na 44 en heelwat ryers besluit om ‘n koeltjie op te soek. Ons daal gelydelik oor die volgende 34 kilometer. Op 32 kilometer kruis ons die Oudtshoorn/De Rust pad en gelukkig is daar ‘n plaasdam aan die oorkant waar meeste van ons ons waterbottels volmaak. Ek ry so elke nou en dan saam met iemand, maar hulle is meesal óf te vining óf te stadig vir my, met die gevolg dat ek maar meesal alleen ry. 

 

Dit gaan so tot by kilometer 45. Daar kom ‘n paar ryers by my verby en ek besluit om by hulle aan te ”hak”.  Die eerste waterpunt is op 54 km. Ons begin ‘n lastigheid met ‘n ligte Suid Ooste wind van voor te ondervind. 54 kom, maar geen waterpunt is in sig nie! Ons is nou al vir 2:45 aan die gang en sien uit na bene rek. Die temperatuur het darem gedaal na ‘n meer redelike 30 grade. Op 56 km draai ons regs en daar is nog geen waterpunt in sig nie. Daar is ‘n gemurmereuring in die groep daaroor en om dinge te vererger is hier ‘n lekker bult voor ons! Dit bult is gelukkig nie te lank nie en toe ons bo kom is die waterpunt daar. Ek stop vir ‘n glasie of twee Coke and laat my waterbottel volmaak.

 

Net nadat ek in die pad val, vorm die meeste van ons wat voor die stop stil gehou het, weer saam. Die pas is redelik en ons werk lekker saam. Dit temperatuur is af na so 20 grade, maar die wind is besig om op te tel. Ons groep wissel so tussen 6 en 8. So elke nou en dan kom iemand by en dan val iemand weer af. Na ‘n rukkie is hulle weer by. Die pad is baie op en af en ek moet werk om by te hou. Ek voel eintlik dat die pas ‘n bietjie te hoog vir my is, maar besluit om te probeer om aan te hang tot by die volgende waterpunt op 100 km, eder as om alleen teen die wind in te sukkel. By die waterpunt sal ons in elk geval regs draai en dan die wind van agter te kry. Die donkerte oorval ons ook so 30 minute voor die waterpunt. Ons ry met ‘n “single track” onder deur die N9. Ek bereik waterpunt 2 na 6:05:15, maar eers nadat ek ‘n draai by ‘n ander partytjie, wat ook op Louvain plaasvind, maak. Ek word darem gou na die regte plek verwys! Dit is ook die eerste kontrole punt en my broer wag hier vir my. Ek kry ‘n warm baaitjie by hom, eet wat hier te ete is en drink ‘n paar glasies Coke. Ek vertoef 18 minute en val dan weer in die pad.

 

Ons ry nou links van die N9 en meesal op “jeep tracks” wat in ‘n redelike goeie toestand is. Die pad is ook redelik gelyk. Ons bly vir die volgende 20 km op 600 meter bo seespieël. Ek weet nie wat van my groep, saam met wie ek voor Louvain gery het, geword het nie, maar ek ry rustig teen ‘n pas wat my vir my gerieflik is. Dit is weer ‘n geval van ryers wat kom en gaan. In die meeste gevalle is hulle te haastig na my smaak en ek probeer nie by hou nie. Daar was vir ‘n lang ruk een spesefieke ryer wat heeltyd in my omgewing gebly het. Dan is ek voor, dan is hy voor, maar ons het nooit regtig saam gery nie en ook nooit gesels nie. Na 122 km kom ons by Camfer, net voor Herold aan en draai regs om oor die N9 en deur Paardepoort te ry. Dit is my eerste kennismaking met Paardepoort en alhoewel die donker is, is bewus daarvan dat ons deur ‘n mooi kloof ry. Tot dusver was vanjaar se roete anders as van te vore behalwe dat ons ‘n gedeelte in die teenoorgestelde rigting gery het. Op 135 km sluit ons weer by die ou roete aan en van hier tot op die einde is dit “de ja vu”! Behalwe vir die stukkie waar ons oor plase en langs die treinspoor ry, is die pad oppervlakte baie goed en handhaaf ek ‘n goeie gemiddelde spoed alhoewel dit gedurig óf bult op óf bult af is.

 

So teen 12:30, na ongeveer 4 uur se ry met my lig aan, kom die rooi waarskuwingsliggiee aan wat aandui dat my battery einde se kant toe staan. Ek het al in die verlede 3 drie uur so gery voordat die lig dood gegaan het. Dit beteken dat ek so ‘n uur voor eerste lig sonder lig sou wees! Daar kom ‘n ryer by my verby en ek besluit om, sover ek kan in sy lig, kort agter hom te ry, sodat ek my lig kan afsit en battery spaar. Ek kry dit vir ongeveer ‘n half uur reg, maar kort nadat ons regs draai op die R328 trek hy af en is ek verplig om my lig weer aan te sit. Ek kom na 10:49 by waterpunt 5 wat ook kontrole punt 2 is, aan. Ek het ‘n paar spaar ligte in my bagasie, wat my broer vir my bring. Toe ek die eerste een, wat met herlaaibare batterye werk, aansit sien ek dat hy nie voldoende krag het nie. Die ander een, wat met gewone batterye werk het egter baie “woema” en ek neem hom saam as spaar. Ek vertoef 28 minute en na ‘n koppie Milo en ‘n bord pasta val ek weer in die pad. My totale tyd staan nou op 11:16:51 wat op ‘n gemiddelde spoed van 15.87 kpu uitwerk. Die probleem is dat die volgende 104 kilometer die moeilikste gedeelte van die roete insluit. 

 

Oor die volgende 20 kilometer klim ons 280 meter. Nie baie styl nie, maar  geen rus vir die bene nie! Dit word gevolg deur 28 kilometer waar tydens ons afdaal na die Gouritzrivier toe. Die son is besig om om te kom en wonder bo wonder het my lig gehou! Dit beteken dat ek 4 en ‘n half uur gery het met die my battery se waarskuwingsliggie aan. Nadat ek deur die Gouritz is klim die roete weer gelydelik oor die volgende 20 kilometer tot aan die begin van Rooiberg. Rooiberg is ‘n klim van 500 meter oor ‘n afstand van  7 kilometer, nadat ons al 250 kilometer gery het! Dit neem my 1:07 om die 7 kilometer af te lê. Die volgende 26 kilometer Calitzdorp is meesal afdraend en dan ook die gedeelte waar ek die beste gemiddelde spoed van 22.7 kpu handhaaf. Ek kom na 18:27 uur in die saal en 284 kilometer in Calitzdorp aan wat waterpunt 7 en kontrolepunt 3 is. My broer wag my weer hier in. Ek trek ‘n vars top en ander skoene aan om ‘n bietjie vrisser te voel. Eet ‘n pannekoek, maak my waterbottel vol en na 24 minute val ek weer in die pad. 


Die temperatuur het in tussen na 34 grade Celsius gestyg. Oor die volgende 27 kilometer klim ons weer 450 meter en die temperatuur klim na 38! Gelukkig ry ons deur die Groenrivier vallei wat redelik boomryk is en my baie aan Baviaanskloof herrinner. Meeste van die klim is ook in die laaste 5 kilometer, waar ons 270 meter klim. Terwyl ons by die Calitzdorpdam verby ry, kry ek weer geselskap en ons ry lekker saam tot net voor die bult, waar ek agter raak. Net voor dit kom Henko Rademeyer by ons verby met sy bakkie en vra of ons water wil hé. Met sulke hitte word so ‘n aanbod nie van die hand gewys nie! Hy gee vir elkeen van ons ‘n bottle ge-eisde water. Watter laffenis! Die voorlaaste waterpunt het vanjaar van die vallei na die bult na die bokant van die bult geskyf. Onder in die vallei draai ons links Groenrivier toe.

 



Nou lê daar nog drie bulte voor en dan die tog deur ‘n mooi vallei voor die laaste “drag” op die Lategansvallei pad. Die bulte is redelik ongenadiglik in die hitte, maar ek ry al drie uit.


Ek het die laaste paar jaar die rit deur die vallei baie geniet en ‘n goeie gemiddelde spoed gehandhaaf en verjaar is dit dieselfde. Die pad is baie op en af maar ons daal van 740 meter na 310 meter oor ‘n afstand van 26 kilometer en my spoed wissel so tussen 15 en 40 kpu. By die vallei uit volg 10 kilometer wat redelik gelyk is, tot waar ons by die Calitzdorp/Oudtshoorn teerpad aansluit. Die laaste waterpunt is so halfpad oppad teerpad toe. Ek beplan om vir oulaas ‘n glasie Coke te drink en my waterbottels vol te maak, maar toe ek daar aankom trek daar drie ryers weg, onder andere die een saam met wie ek langs die Calitzdorpdam gery het. Ek besluit net daar dat daar voldoen water in my waterbottel is om die einde te haal en val agter hulle in. 

 

Ons handhaaf ‘n lekker pas met ‘n sterk man wat voor ry. Ek kom agter dat ons pas sodanig is dat die ander twee nie kon byhou nie. Met 2 kilometer oor na die teerpad raak die pas ook vir my te veel en ek laat hom gaan. Op die teerpad gaan ek by ‘n ryer verby wat duidelik gedaan is ge-oordeel aan die pas wat hy ry! Die res van die roete tot by Kleinplasie ry ek op my eie en kom 4 minute na die sterkman en 35 sekondes voor die ander ryer by die eindpunt aan. 







Totale afstand 364.15 kilometer en totale tyd 24:20:13. Dit is 3 kilometer verder as die offisiële afstand en my offisiële tyd is 24:15:44. Dit is omdat die eerste 3 kilometer ‘n neutral sone was. So eindig my 6de 36ONE. Alhoewel dit my stadigste tyd is het ek nooit “kaput” gevoel nie, wat ek nie van die vorigge kere kon sê nie. Die verskil is dat ek die keer meer binne my vermoeë gery het terwyl ek gedurende die vorigge kere myself meer “gedruk” het. Verder het vanjaar se roete 'n bietjie verander en alhoewel die eerste 135 km "makliker" as van tevore was, was die wen tyd twee stadiger, heel moontlik as gevolg van die hitte en wind oor die eerste 100 km.

 <iframe src='https://connect.garmin.com/modern/activity/embed/5827592237' title='Oudtshoorn Cycling-36ONE (ou Garmin 800)' width='465' height='500' frameborder='0'></iframe>

Post Covid-19 rit Dag 3














 <iframe src='https://connect.garmin.com/modern/activity/embed/5495669625' title='Kaleo, Riebeek Kasteel via Witzenberg en Oudekloof' width='465' height='500' frameborder='0'></iframe>



Post Covid-19 rit Dag 2





<iframe src='https://connect.garmin.com/modern/activity/embed/5490269564' title='Tankwa Trek prolog roete' width='465' height='500' frameborder='0'></iframe>


<iframe src='https://connect.garmin.com/modern/activity/embed/5491386221' title='Rondte van Kaleo' width='465' height='500' frameborder='0'></iframe> 

Post Covid-19 rit Dag 1






 <iframe src='https://connect.garmin.com/modern/activity/embed/5486555991' title='Post Covid-19 rit Bloubergstrand, Ceres' width='465' height='500' frameborder='0'></iframe>

Sondag 14 Junie 2020

2014 FC VIDEO

Kliek op hiertoe Skakel om 5 minute video van 2014 Freedom Challenge te sien

Click on this link to see 5 minute video of 2014 Freedom Challenge

https://youtu.be/cWrPaZDeKkA

Dinsdag 17 Maart 2020

Eroica SA 2020

Die naweek van 13-15 Maart was weer Eroica naweek. Ek en Sue het weer by Squirrels inbespreek en ons vat die pad Montagu toe so om en by 12:30. Verkeer was dik en ons kom net na 16:00 in Montagu aan. 

Registrasie verloop glad en ons meld by Squirrels aan. Nadat ons afgepak het vertoef ons saam met die gasheer en sy vrou op die stoep te same met Norman wat van Howick in Kwazulu-Natal af kom en ook verlede jaar hier gebly het. Net voor 19:00 stap ons af na die registrasie area, waar aandete bedien word.



Die Eroica Classica deelnemers spring 08:00 weg. Ek leen 'n voetpomp en pomp my fiets se wiele 6 bar. Nadat Stan Engelbrecht ons eers weer ingelig het oor die roete en wat daarmee saam gaan, spring ons 08:08 weg. Soos gewoonlik word ons deur 'n ou motor uit die dorp begely tot by die eerste afdraai. Vandag is dit 'n De Soto wat uit die laat vyftigs dateer. Hy ry voor tot by die Ashbury afdraai en van daar is ons op ons eie met nog so 'n kilometer se teer en dan begin die grondpad. 

Die oppervlakte is redelik goed maar ons moet mooi kyk om die groter klippe te vermy. Ek is veral versigtig vir die afdraande want dit is moeiliker om klippe te vermy wanneer jy vinnig ry. Daar is vyf deelnemers voor my en hulle trek gou 'n groot gaping op my. Na 'n rukkie gaan ek een van hulle verby nadat hy 'n papwiel gekry het. Daar is 'n waterpunt na 20 km en ek hou stil. Daar is water en vrugte. Ek neem 'n peer. My waterbottels is nog vol genoeg.

Na 24 kilometer is ek by Oubergpas. Dit gaan maar sukkel-sukkel want my kleinste rat is nie klein genoeg nie of ek raak te oud! Ek sal moet kyk na die moontlikheid om 'n groter rat agter te kry of om my voorste klein ring kleiner te maak, maar vandag is dit skouer aan die wiel sit en trap! Dit neem my 28 minute om die 3 km af te lê en ons klim 310 meter. Teen die bopunt haal ek iemand amper in, maar voordat ek hom kan vang is ons bo en hy trek onder my uit.

Op 30 km kom die eerste Nova Eroica, vir deelnemers met "gravel" fietse, by my verby. Hulle het duidelik nie probleme om vinnig oor die rowwe oppervlakte te ry nie. Op 34 km draai ek links op die pad Hoek van die Berg toe. Hier is al die "gravel" manne in 'n groep en staan rustig en gesels. Ek stoot aan op die pad waarvan die opoervlakte nou redelik goed is. Ek kan dus 'n goeie pas handhaaf. My spoed wissel so van 20-30 kpu met so 'n paar bultjies waar dit af kom tot net onder 10. Waterpunt 2 is net 'n bakkie wat water het en aangesien ek nog genoeg water het, druk ek aan. 

Na 'n rukkie kom ek agter my voorwiel is papperig. Hy stamp egter nog nie deur nie en ek druk aan. Na nog so 'n paar kilometer besluit ek om stil te hou en die wiel te pomp. Ek is nou al vir 2:42 aan die dang en het 43 km afgelê. Die wiel hou die lug goed en ek vorder mooi. Ek haal die deelnemer, wat ek aan die bopunt van Oubergpas gesien het, in en gaan hom verby. Kort daarna moet ek weer stilhou en pomp en hy gaan weer by my verby. Die wiel het 6 km gehou en dit is nog 14 km na die volgende waterpunt. Ek pomp hom die keer 'n bietjie stywer in die hoop dat ek die volgende waterpunt op 65 km sal haal. Daar kan ek dan 'n ander binneband in sit. Ek gaan weer my mede ryer verby. Die wiel hou beter. Ek sien nog twee deelnemers voor my en ook die volgende waterpunt in die verte. Die wiel is nou redelik pap maar ek is vol vertroue dat ek darem die waterpunt sal haal. Ek gaan die ander twee voor die waterpunt verby en kom daar aan met 'n redelike pap wiel. 

Ek neem 'n glas koeldrank en vervang die binneband. Hulle het nie 'n pomp nie, dus gebruik ek 'n CO2 bommetjie om die wiel styf te kry. Ek eet van die slaaie wat daar beskikbaar is, drink nog 'n glas koeldrank en maak my waterbottels vol. 'n Hele klomp Nova manne kom aan asook die drie Classica deelnemers wat ek ingehaal het. Ek vertrek voor hulle. Die stop duur 13 minute.

Dit is net 500 meter na die afdraaipad na die R310 wat van die N1 na Montagu loop. Hier daar ek links. Nou is dit 20 km verby Leeuwenbosfontein tot by die R310. Die pad oppervlakte is redelik goed en behalwe vir 'n goeie klim verby Leeuwenbosfontein, is daar nie enige ander ernstige bulte nie. Dit neem my 1:04 om die 20 km af te lê. Ek draai links, Montagu se rigtimg op die R310. Daar is so 'n 2 km klim en dan is dit meesal afdraend oor die volgende 10 km tot by die laaste waterpunt, insluitend Rooihoogtepas waarvan die draaie nie te skerp is nie. Ek haal my maksimum spoed van 63 kpu hier. 

Waterpunt 4 is altyd 'n hoogtepunt. Hier is koue water, koue bier, koue Coke, koffie, roosterkoek, droëwors, biltong, gedroogte mango, neute en dadels! Ek drink twee Cokes en eet 'n roosterkoek met kaas en konfyt. So tussen deur eet ek biltong en droëwors. Ek neem 'n stuk droëwors saam vir padkos en stop 'n mango stuk in my mond. Intussen is my waterbottels weer volgemaak. Die mense lig my in dat ek 2de in Eroica Classica is, maar die deelnemer voor my is al 20 minute gelede daar weg. Die derde deelbemer in Classica kom daar aan net voordat ek vertrek. Die stop duur ook 13 minute.

Nou is daar nog 40 km huis toe en dit sluit Burgerspas, wat net afdraend is, in. Die res is redelik gelyk met so 'n paar kleiner bultjies. Ek handhaaf 'n pas van so 20-40 kpu. Net voor Montagu gaan ek verby twee groepe van die 60 km deelnemers wat besig is om papwiele reg te maak. Die laaste 7 km is of gelyk of 'n gelydelike afdraend. Dit is voorwaar lekker om 'n wedren met so 'n einde klaar te maak.

Ek kom na 7:04:21 en 136.95 km by die eindpunt aan. Voorwaar 'n lekker dag in die saal en my 30 jarige Le Jeune het foutloos geloop.

<iframe src='https://connect.garmin.com/modern/activity/embed/4654730574' title='Montagu Eroica SA 2020' width='465' height='500' frameborder='0'></iframe>

Sondag 08 Maart 2020

2020 CTCT

Sondag 8 Maart was dit tyd vir my 29st Cape Town Cycle Tour, wat altyd Die Argus was!

My wegspring tyd was 06:50 en ek en Danie Kotze is weer met MyCiti in stad toe. Ek het so om en by 06:10 by my wegspring blok aangekom. Die weer was perfek in die stad. Lekker koel en geen wind nie. Die weervoorspelling het gesê daar gaan 'n 20 kpu wind by Simonstad waai, so ons kon 'n "briesie" in daardie omgewing verwag.

Ons het stiptelik 06:50 begin. Ek het redelik voor begin, so daar het aanvanklik heelwat deelnemers by my verby gekom. Ek is nou op 'n stadium waar ek ry om dit geniet en myself nie te ooreis nie! Die kompiterende gees veroorsaak egter dat ek elke nou en dan myself 'n bietjie druk en saam met 'n groep ry wanneer hulle by my verby kom. Ek hou goed by 'n paar groepe en ry na 1:15 by Jubilee Square in Simonstad verby. Dit is goed genoeg vir 'n tyd van so 3:40-3:50 vir die hele roete, indien ek die pas kan handhaaf. Dit pas goed by my mikpunt vir 'n tyd vir die dag.

Soos in die verlede is dit interessant om te sien hou dieselfde deelnemers in jou omgewing bly. Hulle kom verby, maar na 'n ruk haal ek hulle weer in. Dit is veral op die bulte wat ek weer deelnemers sien wat op die gelykpad by my verby gekom het.

Ek gaan die halfpad merk verby in 1:53. Dit gee 'n tyd van 3:46 vir die hele afstand, so ek moet net so volhou.
Ons handhaaf 'n goeie pas van die Kaappunt afdraai tot by Soetwater. Dit weer 'n geval van vasbyt en by groepe hou en dan maar weer 'n bietjie terugval totdat 'n ander groep verby kom. Op die pad tussen Seaview en die Sun Valley 4-rigtingstop, kom 'n idioot deur ons groep teen 'n baoe hoër spoed as wat ons ry. Die gevolg is dat een deelnemer vir hom uitswaai en een van die verkeers "cones" in die pad tref en neerslaan. Met die val raak hy my agterwiel, maar gelukkig be-invloed dit my nie verder nie. Ek vermoed hy het redelik hard geval en ook 'n paar ander saam met hom grond toe laat kom!

Ek handhaaf 'n goei pas teen Chapman's Peak uit en gaan heelwat ander deelnemers verby. My gemiddelde spoed hier is so tussen 10-15 kpu. Met 29 km oor is my tyd 2:52. Indien ek dus die laaste 29 km, wat Chapman's Peak en Suikerbossie insluit, binne 'n uur kan aflê, sal ek in 3:52 klaarmaak. Nou vir die stukkie deur Houtbaai en dan Suikerbossie! Hier kom my gemiddeld spoed af na so 9-12 kpu, maar ek haal nog steeds heelwat deelnemrs in. Daar heers 'n feestelike atmosfeer langs die pad met musiek en mense wat ons aanmoedig.

Anderkant af is die finale been einde toe met meesal afdraende en gelyk pad. Daar is lekker bondels waar ek kan byhou en ons ry teen 25-35 kpu verby Oudekraal en deur Kampsbaai. Elke nou en dan wil ek die groep laat gaan, maar dan byt ek weer vas en ry saam! Die laaste stukkie deur Seepunt gaan teen 'n dolle 30-40 kpu en ek maak in 3:45 klaar.

So eindig CTCT (Argus) nommer 29. 'n Baie lekker dag, met uitstekende weer geen teespoed nie. Oppad huistoe word ons aangejaag deur 'n redelike ontstuimige Suid Oos. Ons is dankbaar dat hy eers laat oggend begin waai het. Die ouens wat laat begin het sou hom beslis moes trotseer!

Ek eindig 5,817 uit 22,270 en 45 uit 451 in my ouderdomsgroep van die wat klaarmaak. My tyd is better as verlede jaar, maar my possisie is swakker en daar het minder mense klaargemaak.





2020 MTB Challenge

Die MTB Challenge is terug geskuif na die Saterdag voor die CTCT en ek skryf dus in vir die 60 km bergfiets wedren in die Banhoek vallei tussen Stellenbosch en Simondium.

My wegspring tyd is 07:05 in groep B! Ek het dus geweet daar gaan heelwat ouens by my verby kom aan die begin, want ek is nie groep B standaard nie, gesien dat dat daar 6 wegspring hroepe was nie.


Dit was ook dan so, maar toe die pad begin rowwer raak, het ons het gou 'n goeie ritme begin handhaaf en minder deelnemers het van agter verby gekom. Die padoppervlakte was aan die begin baie rof met baie groterige klippe op die roete. Die gevolg was dat die meeste deelnemers net 'n redelik pas gehandhaaf het om in die spoor te bly. Dit was die geval vir die eerste 10 km.
Vir die volgende 5 km was ons 'n paar dienspaaie en toe begin die eerste klim. Aanvanklik was die gradiënt redelik, maar later het dit al styller geraak. gedurende die volgende 5 km klim ons 268 meter.  Gedeeltes van die roete is so styl dat die grondeienaars sementstroke gegooi het.



Bo gekom draai ons links in 'n Suid Westelike rigting en begin 'n wonderlike enkelspoor wat spesiaal vir bergfiets ryers teen die hange van Simonsbeg, aan Pniel se kant, uit gekap is. Dit neem ons tot by km 26. Hierna volg ons "Jeep tracks" al aan die bokant van Pniel to reg oor Kylemore, net bo die Hillcrest bessieplaas tot bo op Helshoogte. Ons volg die ou pas af tot by 34.5 km. Hier draai ons links en na 'n redelike klim ry ons met 'n stomwatersloot onderdeur die nuwe pad. Anderkant begin 'n groot klim al teen die kant van die berg tot redelik hoog op teen die hange van Bosmanskop. Die volgend watrepunt is op 38 km en ons is amper bo. Ek hoor een van die deelnemers sê vir sy maat dat die pad nie gemaak is vir ouens met hoogte vrees nie! Dit was inderdaat so, maar baie mooi en baie uitdagend! Van die draai punt tot bo klim ons 311 meter oor 'n afstand van 6 km. Dit word gevolg deur 'n paa draaie deur die wingerde op die rant en elke hier en daar 'n lekker enkelspoor wat teen die hang af kronkel. Dit is ons voorland vir die volgende 6 km.

Hierna draai ons regs op 'n goeie dienspad. Dit neem ons na paadjies deur vrugte boorde tot 'n redelike rowwe "jeep track" in die vallei op. Ons ry nou in 'n Suid Oostelike rigting al langs die Banghoekrivier. Ons kruis die rivier by 'n laagwater bruggie en begin onmiddelik weer klim, nog steeds op die "jeep track" wat hier 'n sement pad is. Bo-op die heuwel draai ons regs en kronkel die hang van die berg op met 'n baie goeie en redelik breë enkelsoppr paadjie. Dit is ons voorland vir die volgende ongeveer 10 km. Ons daal 'n stukkie en begin dan weer klim tot ons die finale afdraend kry wat ons na die eindpunt toe neem.


My Garmin wys die regte tyd, maar het vir een of ander onverklaarbare rede op 48 km ophou om die afstand te meet. Dit is die eerste keer dat so iets met my gebeur!

My totale tyd is 4:21 en my Polar gee 'n afstand van 55.46 km.







Sondag 09 Februarie 2020

Tankwa Trek Dag 4

Dag 4 is die "maklike" dag van die Tankwa Trek. Die roete is van vanjaar 'n bietjie aangepas. Waar ons in die verlede die eertse 35 km oop gronpad gehad het, het hulle nou 16 km se jeep track en single track in gebou en voordat ons by die grondpad aansluit.

Ons spring weer 6:55 weg. Die pas is geweldig. Dit lyk of ons besig is met 'n 10 km "sprint"! Aanvanklik is ons op 'n goei plaaspad. Dan word ons afgelei na 'n jeep track en dan 'n afwisseling van single tracks en jeep tracks. Ek besluit en gaan my nie breek nie en ry teen 'n pas wat my pas. Heelwat ryers kom by my verby. Ek is alleen toe ek by die hoof pad uit kom. Daar is ryers voor en agter my, maar ons vorm nie bondels nie. Na 'n rukkie kom twee ouens verby en ek kry dit reg om by hulle te hou. Die groep word al groter en die pas al warmer! Ons ry teen 'n pas wat wissel tussen 25 en 35 kpu. Die pad oppervlakte is goed en redelik gelyk. Ek hou by tot so 'n kilometer van die waterpunt. Hier volg ek die normale prosedure van olie, Coke en peisangbrood. 

Wat nou volg is van die beste single tracks dinkbaar met 'n redelike bult in die middel. Ons spoed oor die single track wissel so tussen 15 en 25 kpu met 'n paar tegniese gedeeltes wat teen minder as 10 kpu aangedurf moet word. Dit hou vir ongeveer 13 kilometer aan en is bergfietsry uit die boonste rakke! Dit word gevolg deur bult af op 'n redelike grondpad en dan 'n enkelspoor teen die hang van 'n berg met 'n angel in die middel om oor die nek te kom. Anderkant die nek behou ons die kontoer op 'n jeep track totdat ons afdaal na Waterpunt 2. 


Hierna is dit 'n mengsel van plaas paaie, paadjies deur vrugte boorde en so hier en daar 'n behoorlike grondpad. Ek tel twee ouens op wat dieselfde pas as ek ry en ons gesels lekker, onder andere oor die Freedom Challenge. Ons ry so vir ongeveer 10 kilometer saam. Ek kom na 74 km en 4:26 se ry tyd by die laaste waterpunt aan. Ek was van mening dat daar nog 14 km oor is, en reken ek behoort nog so 'n uur te ry. Ek ry meesal op my eie met ryers wat by my verby kom, by wie ek nie kan hou nie en ryers by wie ek verby gaan omdat hulle te stadig ry! Niemand ry my pas nie, maar ek is tevrede. Ons is nou weer op redelik lekker enkelspoorjies met 'n paar jeep tracks ingegooi om dit interessant te maak. Die laaste 3 km is dieselfde as dag 2 se einde en ek maak in 5:01 klaar. Die totale afstand was toe net 83 km. Ek eindig die dag 253ste uit 302 spanne en enkel ryers wat klaar maak.

So eindig nog 'n baie aangename en suksesvolle Tankwa Trek. Total tyd 18:47:17; totale afstand 282.1 km; totale meters geklim 4,773




Saterdag 08 Februarie 2020

Tankwa Trek Dag 3

Die dag sluit die Du Toit Drop en die Marino Monster in. Die Du Toit Drop is baie lekker en redelike rit van Bo op die Berg af tot op die vlak van Prince Alfred Hamlet. Die Marino Monster is 'n monster klim oor 8 km, gevolg deur 'n baie klipperige en tegnies afdraand van ongeveer 10 km.

Ons spring weer 6:55 weg. Die eerste paar kilometer tot by die hoofpad is dieselfde as gister, maar dan draai ons links en byna onmiddelik weer regs deur die vrugte boorde. Na 8 km kom ons by die bopunt van Du Toit Drop. Soos gewoonlik is daar 'n oponthoud en ons moet wag voordat ons aan die gang kan kom. Dit bly 'n ongelooflik lekker ondervinding om hier af te ry. Dit is redelik uitgery as gevolg van al die deelnemers wat al hier af is en mens moet mooi konsentreer om jou balans te hou. Ek haal darem die einde sonder enige voorvalle.

Na die drop volg 'n stukkie baie vinnige afdraand op 'n goeie pad voordat ons herlei word na 'n enkelspoor deur die veld. Die moeilikheids graad is redelik, maar dit is moeilik om by iemand verby te gaan. Die pas is egter redelik en ons vorder goed. Daar is 'n paar redelike tegniese afdraandes . By een van hulle word ek opgehou wat veroorsaak dat ek my balans verloor, net voordat ek kan stop en ek eindig tussen die bossies. Ek het 'n rukkie van tevore 'n ryer met "13,500 km en 27,500 meter se klim" op sy hemp gesien. Ons begin gesels. Naam is James Texeira, hy is van Jhb en die hemp verwys na 'n rit van Madrid na Lisabon. Kom gou weer aan die gang en na 'n rukkkie kom ons by die eerste waterpunt aan. 

Nadat my fiets se ketting ge-olie is en ek 'n paar glasies Coke afgesluk het, val ek weer in die pad. Die roete van hieraf is baie dieselfde as voor die waterpunt. Ons vorm 'n redelik groot groep en handhaaf 'n  goeie tempo. Na 'n rukkie gaan ons onderdeur die teerpad. Dit word gevolg deur 'n redelike rowwe entjie in 'n ou rivierloop af. Nadat ons deur 'n paar plase is, sluit ons by 'n distriks pad aan wat ons na waterpunt 2 neem.

Olie weer die ketting, drink 'n paar glasies Coke, eet piesangbrood en val in die pad. Van hier klim ons tot bo-op Marino Monster. Eerste op die agenda is die ou Theronsbegpas. Dit is nie baie styl nie, maar klim gelydelik oor 'n afstand van ongeveer 5 km.
Bo kruis ons weer die teerpad en ry deur plaas gronde na die begin die Marino Monster waar waterpunt 3 is. Na die gewoonlike begin die groot klim van die dag. Langs die pad kom ek weer vir James Rexeira tee. Hy sê hy hou van my pas. Dit laat hom aan 'n John Deere dink! Ek ry die hele Monster en stop twee keer om fotos the neem en 'n biejie asem te skep. Dit neem my 1:22 om die 8 km af te lê.



Bogekom volg ek die normale prosedure, laat 'n foto neem en pak dan die tegniese en moeilike roete af aan. Dit neem my 40 minute om die 10 km tot by die distrikspad af te lê. Teen daardie tyd is my gewrigte "sat" van rem en my voorwiel oor klippe te navigeer! Voorwaar nie 'n maklike afdraand nie.
Onder vorm ons 'n groepie en James Texeira is deel daarvan. Ons werk lekker saam en handhaaf 'n goeie pas. Ons verlaat die grootpad en klim op plaaspaadjies en enkelspore. Ons bly by mekaar en ry dat die stof staan. Met 3 km oor tel James 'n probleem met sy waterbottel op en raak 'n bietjie agter. Twee ryers kom verby en ek spring op hulle agterwiele. Met 2 km versnel ek by hulle verby en lê die rieme neer. Met 'n kilometer oor kom een by my verby ek bly by maar oor laaste 500 meter verloor ek die wiel en eindig so 50 meter later. Ek is kaput. 6:43 vir 89 km!  Eindig 231 uit 304 wat die spanne insluit.