Suiddrak 20 Dag 4

Die aksie begin 06:50. Uit Rhodes is die pad redelik gelyk en dan begin ons klim na die Bokspruitafdraai. Hier word weer fotos geneem om die eerste pas vir die dag te merk naamlik die Bokspruit pas. Daarna volg 'n heerlike afdraend met 'n goeie grond oppervlakte. In hierdie wêreld word elke goeie afdraend gevolg deur 'n goeie opdraend nadat ons oor Bokspruit is begin ons onmiddelik weer klim. Ons kan duidelike tekens sien van hoe modderrig die paaie die vorige week was. Gelukkig het die paaie mooi uit gedroog en is die padoppervlakte is baie goed. 

Ons draai links op die R393 af in die rigting van Elliot. Die pad loop al langs die Sterkspruit en daar is duidelik tekens van boerdery bedrywighede. Alhoewel die pad langs die rivier af loop is daar nie 'n te kort aan bulte nie. Hulle is gelukkig redelik kort. Leon stel voor dat ek verby die Bottelnek afdraai skiet en hulle by die Bastervoetslaanpad kry. Ek stop by die Bottelnek afdraai en neem 'n foto. Daarna is die voort na die Bastervoetdlaanpad. Ek stop by die afdraai en wag 20 minute. Die wind het in tussen opgekom en waai in die rigting van die pas. Die ander het Bottelnek tot bo gery maar Erika het besluit om dit 'n mis te gee een geniet Leonico en Derrick se geselskap onder die pas op 'n stil plek waar die wind nie waai nie. Hulle nuttig ook 'n ietsie om te eet en drink koffie. 

Ek het verstaan dat ons vir Leonico en Derrick iewers tussen Bottelnek en Bastervoetslaan sal kry. Aangesien ek hulle nog nie tee gekom het nie, aanvaar ek dat hulle oppad ba die Bastervoetslaan sal wag. Dit het egter geblyk dat hulle by Bottelnek afgdraai het en aan die voet van die pas gewag het. 

Ek ry dus maar aan. Aangesien ek niemand teekom nie, besluit ek om aan te stoot na die bopunt van die pas. Ek het 2020 die pad saam met swaar in sy Fortuner gery, so ek het 'n goeie idee van die toestand van die pad. Die pad is rof maar nie te styl nie. Indien ek momentum behou word, kan ek aan hou met ry. Ek kry dit reg om voort te boenner en dit neem my 48 minute om die 5.5 km uit te klim.

Die sterk wind van agter het beslis gehelp om hierdie bult te oorwin! Net nadat ek die bopunt bereik, begin daar 'n paar groot reën druppels te val. Ek kruip agter 'n klip weg en so 15 minute later daag die ander ook daar op. Leonico maak dit ook tot bo met die bakkie. Die gebruiklike fotos word geneem en dan begin die terug tog aan gesien ons nie hier bo-oor ry nie, maar terug draai om nog die Barkley pas af te ry en vannaand in Elliot te slaap. 

Nou moet ons teen die wind in ry en so elke nou en dan word ons met 'n paar haal korrels en groot reën druppels getyster. Nadat ons weer by die R393 aansluit, raak die weerlig en donderweer ook al erger. Ons sien gereel weerlig strale en die wolke donder. Dit begin harder reën en ons raak nat. By die R56 draai ons links af Elliot toe.

Ons gaan die Barley pas teen 'n malle spoed af. My maksimum was 77 kpu terwyl van die ander tot 84 kpu behaal het. Gelukkig het dit ophou reën en die wind veroorsaak dat ons gou droog raak. Dit is darem ook nie te koud nie met 'n temperatuur van so 13 grade celsuis. Die laaste 10 km dorp toe is redelik gelyk en die ander laat my toe om die pas aan te gee sodat hulle nie vir my wegry nie. 

Na 9:21 en 115.33 km kom ons by ons bestemmimg vir die dag aan. Die ander het so 8 km en 'n half uur langer gery. Voorwaar weereens 'n besonder dag.

 

Suiddrak 20 Dag 3

Die groep kom 06:50 weg. Ek ry nie die eerste deel saam nie. Ek ry saam met Leonico en Derrick na die halfpad merk by die reunes net bokant Tena Head. Ons val net na 08:00 in die pad. Die pad is rof en dit neem ons 'n uur tot by die bopunt van Naudesnek. Ons 'n entjie anderkant af om 'n plek te kry waar die ondersteunings span ons kan in wag met koffie en beskuit. Terug na die Tena Head afdraai en deur na die reunes. Die pad is redelik tot waar die Traveres in kom. Van daaraf aan is dit baie rof. Ons is 10:00 daar en maak vuur. Die wind waai en dit is rederlik koud. Die hout is nat en die vuur sukkel! Ons oorweeg dit om die gaar tjops wat ons het net warm te maak indien hulle nou opdaag en die worst e braai vir later vanmiddag se beplande ontmoeting. Dit naderhand 11:00 en daar is nog geen teken van hulle nie. Intussen het die vuur darem behoorlik begin brand en ons kan die wors begin braai. 

Intussen ry die vier Carlislehoekspruit pas uit, maar dit gaan ook maar moeilik. Die gradient is kwaai en daar moet so hier en daar gestoot word. Verder is ek nie daar nie, so hulle kry nie soveel ruskans soos die vorige dae toe hulle vir my moes wag nie. Hulle gebruik toe maar die “verskoning” om te sê “kom ons wag vir Lippus" (my naam op die toer), wanneer hulle ‘n ruskans soek. Dit was pas nommer 10.

Dit neem langer as beplan om by die Tiffendale/Tena Head/Traverse se afdraai pad te kom. Verder is die pad ook baie rof wat hulle vordering kortwiek.

By die reunes besluit ek om in die pad aft e ry om te kyk wanneer hulle oor die bult kom sodat ek vir die ander kan laat weet hulle is oppad. So net voor 12:00 sien ek die eerste een oor die bult (wat seker so 10 minute weg is) kom. Dit was pas nommer 11. Ek jaag terug om die ander te laat weet. Daar word vining ge-eet en koffie gedrink. 

Na ‘n beraadslaaging word daar besluit om dit te oorweeg om net tot by die blou “container“ te ry en dan te besluit of ons die res van die dag se schedule gaan volg. Ons val 12:34 in die pad. Dit neem ons so ‘n half uur om bo te kom. Dit was pas nommer 12. Somme word gemaak en ons besluit da tons te laat gaan klaar maak indien ons by ons oorspronklike plan hou. Daar word dus ooreengekom om terug te gaan Tena Head toe, daar iets te drink en dan Rhodes toe te ry. 

By Tena Head aangekom kry ons die ander twee ook daar. Nadat ons die innerlike versterk het, val ons in die pad Rhodes toe. Ons skat dat dit ons so 2 uur sal neem om die net meer as 34 km af te lê. Die wind waai dat dit klap, maar gelukkig meesal van agter. By die Naudesnek aansluiting pomp die wind behoorlik. Ons neem ‘n paar fotos env al weer in die pad. Alhoewel die Mountain passes se teken hier is, is die hoogste punt so ‘n verdere 5 km in die pad af. Aanvanklik daal die pad maar dan klim hy weer ongeveer 2,600 meter. Hier word daar weer fotos geneem en dan begin die daling in alle erens.

Dit was pas nommer 13. Vir die volgende 10 km is dit ‘n adrenalien vullende jaagtog teen die pas af met sy al om bekende haarnaald draaie. Met ongeveer 15 km oor raak die pad gelyker, maar van hier tot in Rhodes is daar bykans 15 “pimples” wat dit moeilik maak om ‘n goeie gemiddelde spoed te handhaaf. Van die “pimples” is maar klein, maar daar is ‘n paar ernsiges ook. 

Alles verloop gelukkig goed en  ons bereik Rhodes teen 16:30. Ons stem almal saam dat dit die regte roep was om ons beplanning vir die dag aan te pas. Indien ons by ons oorspronlike gehou het, sou ons seker eers 19:30, in die donker en sonder ligte, klaar gemaak het. 

Suiddrak 20 Dag 2

 Ons kom 06:48 weg. Die eerste paar kilometer tot by die Tiffendale afdraai pad is teer met ‘n paar gematigde klimme. Die grondpad waarop ons afdraai is in ‘n baie goeie toestand. Nadat ons oor die eerste bult is, is daar ‘n heerlike afdraend na die lifelike Loch brug wat in 1893 gebou is en nog steeds stewig staan. Behalwe vir die feit dat dit ‘n engineurs wonder is, is dit ook  ‘n lieflike brug wat mense aan die “viaducts” wat die Romeine 2,000 jaar gelede gebou het, laat dink. Na die brug begin die eerste pas. Halfpad teen die pas uit sien ons die oorblyfsels van die ou “reverses” treinspoor wat gebruik was om die trein deur die Kraairivier vallei te kry. Daar is ongelukkig nou net tekens daarvan. Al die trienspore is óf opgetel óf gesteel! Die klim is geleidelik, maar lank. Daar is geen teken wat die pas se naam aandui nie en ons besluit om dit die Lochbrug Reverses pas te noem. Leon stel later was dat die pas se naam eintlik Tierkrans pas is.

 

Dit word gevolg deur die Winternek pas, wat nie groot uitdagings bied nie.

Daarna volg die Bulloch pas, wat mooier is en ook meer van ‘n uitdaging. Hier loop ons vir Ray Stephson, wat al 'n paar Freedom Challenge "events" gedoen het en in die omgewing boer, raak.

Op 45 km kom ons by die Ludeansnek/Tiffendale furk en gaan regs Tiffendale toe. So ‘n entjie verder kom Leonico en Derrick by ons verby. Ons kry ‘n lekker koelte kol onder ‘n paar bome en stop vir ‘n ietsie om te eet. Hulle het vir ons heerlike eier en spek broodjies met skyfies by die Royal Guest House gekry en ons ontspan lekker terwyl die water vir koffie op die gasstofie kook.

Na 37 minute val ons weer in die pad. Dit is ‘n liefkike pad oor stroompies en deur laanings bome. Net na die Bidstone gaste plaas kruis ons weer ‘n strookpie en dan begin Volunteershoek pas.

 

Die profile op Garmin dui aan dat ons in is vir ‘n ding.

Die klim is 17.8 km lank met die eerste deel wat wissel tussen 10 en 21%. Daar is selfs ‘n deel waar die gradient by 26% gaan draai. Baie dele is ook baie rof, wat dit moeilik maak om te ry.

Die groep wag so elke nou en dan so dat ek hulle kan in haal. Na 67 km kom ons by die teken wat die pas se naam aandui.

Ons het ooreengekom dat ek nie die Tiffendale/Ben Macdhui gedeelte gaan doen nie en die res van die groep ry vooruit. Dit raak redelik koud met ‘n sterkerige bries reg van voor. Ek is baie dankbaar dat ek nie my ‘windbreaker” by die motor gelos het toe ons ge-eet het nie! Na ‘n verdere paar kilomete. kom ek by die Tiffendale afdraai pad en hou stil om ‘n paar fotos te neem. Hier is daar selfoon ontvangs en onderwyl ek besig is om fotos te neem lui my selfoon. Francois Meyer wil net weet hoe dit gaan en wat ek doen. Hy is baie jaloers toe hy hoor waar ek is!

 

Ek val weer in die pad na die bopunt van Carlisleshoekspruit pas se bopunt, waar ons gereēl het dat ek vir hulle sal wag. Hier draai die wind na van agter, wat die koue so ‘n bietjie wegneem. Ek ry ook verby die Tena Head traverse afdraaipad wat op die volgende dag se program is. Die pad gaan redelik op en af, maar is meesal rybaar. Daar is gedeeltes wat redelik verspoel is en vir ‘n motor ‘n probleem kan wees, maar met die fiets gaan dit maklik.

 

Ek beriek die Carlisleshoekspruit pas teken na 9 uur se ry. Ek maak myself gemaklik agter ‘n randjie waar die vlouerige son my so ‘n bietjie warmer kan bak. Ek lê rustig en dut so elke nou en dan in.

Na 57 minute daag die res van groep op. Ek neem gou ‘n foto van die pas se naambord en dan volg die tog teen die pas af.

Dit begin redelik rustig, maar dan verander dit in sement stroke wat teen ‘n gradient 21% ons die bult af jaag. Na die sement is daar nog so ‘n entjie pas en dan  is ons in die vallei. Die pad is goed en meesal afdreand met so hier en daar ‘n bultjie. Nadat ek 93 km gery het, sluit ons by die grootpad na Rhodes aan. Nog net 3 km eindpunt toe. Na 11:14 kom ons by ons bestemming aan. Die res van die groep het 106 km gery en  3,000 meter geklim. Dit was voorwaar nie ‘n maklike dag nie. Verder was die pad op na Macdhui so sleg dat dit nie rybaar was nie. Af was beter maar het ook maar sy uitdagings gehad.

Suidrak 20 Dag 1

 Ons kom so net voor 06:00 aan die gang en val teen 06:46 in die pad. 

Joubertpas begin net buite Lady Grey en vir die volgende 1:36 "grind" ons die bult uit. Ons pas wissel so tussen 6 en 12 kph en die gradient so tussen 4 en 14%. so "slang" ons hoër die pas uit. Op 'n kol verloor Leon sy balans "koop 'n stukkie grond". Ego kry seerder as hy of sy fiets. Toe ons bo kom besluit die manne hulle wil na die toring ry, wat 'n verdere 5 km bult op is met 'n gradient van 20%, is. Hulle besluit om na 2 km terug te draai.

Bult af gaan holderste bolder en ons binne 'n paar minute weer op 'n gelykte. Ons is egter nog ver van die "onderpunt" want ons ry nou met 'n kontoerpad. 'n Paar kilometer verder daal ons weer en op een van die draaie misgis Erika haar spoed en kry dit net net reg om te stop voordat sy tussen die bosse beland! Ons kruis die Karringmelksrivier en klim anderkant uit om so pas nommer 2 af te merk. 

So 'n entjie verder kry ons vir Leonico en Derrick wat ons in wag met grondboontjiebotter en Marmite broodjies. Hier sien ek 'n stoeltjie wat my Pa vir Leonico gegee het, vertel vir almal dat die stoel ouer as hulle almal is en gaan sit op die stoel. Ongelukkig staan hy nie stewig genoeg nie en die volgende oomblik lê ek plat op my rug in die pad! Weereens het die ego seerder as die liggaam gekry, alhoewel my linker elmboog 'n bietjie nerf-af is.

Ons val weer in die pad. maar om die draai kom Philip agter dat sy agterwiel lug verloor. Ons probeer met 'n pomp, maar behaal nie veel suksus nie. Hy ry terug na die motors om die wiel met die voetpomp styf te kry. 

Na nog so 'n paar kilometer oorwin ons die Grondnekpas en op 49 km draai ons links op die Lady Grey/Barkley Oos pad, die R58.

Na 'n rukkie besef Philip dat die probleem met sy band groter is as wat hy gedink het. Daar word besluit dat die enigste oplossing is om 'n binneband in te sit. Gelukkig is ons op teer tot in Barkley Oos. Ons vlieg die Kraainekpas af waar ek 'n maksimum spoed van 71.8 kpu behaal. `maar wat afgaan moet weer opgaan en ons spoed verminder tot onder 10 kpu.

Bo gekom is ons weer op die standaard profiel van die teerpaaie in hierdie omgewing wat afdfraendes met opdraendes verwissel. 

Ons stop net buite Barkley Oos vir 'n laaste foto. Daar was 'n hele aantal kandidate vir "mamparra" van die dag, maar ek dink almal sal saamstem dat en vandag daardie "prys" moet kry.

Totale afstand 88.08; totale tyd 7:12; klim 1,656 meter

 

Brewery2Brewery Dag 2

 16 Oktober 2022