Die Leer 15 Mei 2012

Here is story about The Ladder when I did a recci in May 2012:  

Got up at 05:45 managed to hit the road at 05:55. It took me 2 hours to do the 14 km to the top of Swartberg Pass. I once again was awed by the beauty of the rock formations of the mountains of the pass. Awesome! The sign to Gamkaskloof indicated 37km and 2 hours travelling time. I would have loved to do it in 2 hours but I knew it would take me longer. I actually managed to do it in 2:27:15 riding time with a maximum of 53.7kph. Stoppages probably added another 30 minutes. I once again was amazed at the number of "false tops" in the hills on the way. Numerous times I thought I was at the top of the final hill only to encounter a” bit" more. It took me another 1:23 to cover the 20km to foot of The Ladder. From there it was a hard grind up the 900m with 275-elevation gain of The Ladder. This took me 30 minutes of moving time, giving an average of 1.8kph. The actual journey took me about 1:30 if I include all the rests I had. I even picked up a puncture while carrying my bike! I heard something which sounded like a snake, but when stopped I noticed that it came from the rear wheel! A thorn from one of the bushed punctured it. As this was some way up and as I was pretty exhausted, I decided to first fix it before carrying on. I also had two "lunch" stops, which I also used as "recovery" time. Today The Ladder was Hell!!

Tulbagh toer Dag 2

Ontbyt is gereël vir 06:45 en ek word bedien met Weetbix, eiers op roosterbrood en 'n koppie Ricoffy. Ek pak my sak en vertrek 07:20. 

Dit is teerpad tot by die Montpellier afdraai. Dan volg 'n 3 km aanloop na Oudekloof plaas. Vanaf die opstal is daar 'n sement pad na 'n toring bo-op een van die koppies agter die plaas. Die gradiënt van die pad wissel tussen 12-17%! Ek stop op die seksie om my reënbaadjie, wat ek aangetrek het om warm te bly, uit te trek. Ek ruil ook my warm handskoene vir gewone handskoene. Na so ongeveer 2 km op die sementpad, is daar 'n grondpad wat regs afdraai in 'n westelike rigting. Dit is die begin van die res van Oudekloofpas. Die pad klim nog vir 200 meter en begin dan daal. Die pas word glad nie meer gebruik nie en is baie meer toegeroei as to ek in 2020 saam met Leon en Johann hier gery het. Dit is so erg dat ek verplig is om die grootse gedeelte te stoot want ek kan nie sien waar die klippe is nie en wil nie hier val nie, veral gesien dat ek alleen is en niemand sal kan help nie! Dit neem my dus heelwat langer om die af gedeelte te doen as wat ek beplan het. Onder moet ek oor 'n hek klim en nou is ek binne die gebied van die windplaas. So halfpad oppad hek toe, kom daar 'n bakkie my te gemoed. Hy stop toe hy langs my kom om te hoor vanwaar ek kom. Ek lig hom in dat ek met die Oudekloofpas oor die berg gekom het. Hy sê dit is 'n sekuriteitsgebied en ek mag nie eintlik hier wees nie! Sy stemtoon is gelukkig baie vriendelik en hy verduidelik vir my hoe ek moet ry om by die hek te kom. Die hek is net 'n "boom" met 'n gaping langsaan waar ek kan deur. Toe ek by die kantoor verby ry is daar "verbasing" met die vraag "waar kom jy vandaan?" Ek is egter al ver verby en besluit die sekuriteitsman kan haar inlig!

Links op die Gouda/Moorreesburg pad en dan regs op die Môredou pad oppad Riebeek Wes toe. Die modderpoele is vandag heelwat minder as gister en die padoppervlakte is ook meer verm. Ek volg my ou roete oor "agterpaaie" tot by PPC se sement fabriek langs Riebeek Wes. Dan so 'n paar kilometer regs op die Porterville pad. Net na Ongegund draai ek links op 'n grondpad en na 4 kilometer weer links op die Riebeeksrivier pad. Die gesukkel oor die Oudekloofpas het my gemiddelde spoed erg geknou en dit staan nou net oor doe 10 kpu! Teen die pas gaan ek eers na sononder in Bloubergstrand aankom. Daar is nou ook 'n "lekker" klim oor die nek na Riebeeksrivier toe. Anderkant af gaan dit lekker vinnig en net voor die R46 stop ek by Nuweplaas Padstal vir middagete. Na 40 miniute is ek weer aan die gang. 

Vier kilometer met die R46 af en dan links en regs op 'n plaaspad. Hier is 'n teken wat sê "Geen toegand" maar die hek is oop en ek het al 'n paar keer met die pad gery en nog nooit "probleme" opgetel nie. Na 7 kilometer tussen die landerye deur, kruis ek die R45 en ry met die Lammerskloof pad oor na die R302., 'n afstand van 13 kilometer wat weereens 'n lekker klim insluit. Na die klim draai ek links by Welgemeend om nou verby 'n paar hoender batterye te ry. Op 'n punt waar ek altyd links geraai het, is daar nou 'n konsertinahek, maar reguit aan is daar 'n goeie pad langs 'n wingerd en ek volg die. Na 500 meter loop die pad egter in 'n "verkeerde" rigting en ek is verplig om oor 'n heining te klim om op koers te bly. 'n Kilometer verder sluit ek weer by 'n groot grondpad, wat my afneem na die R302, aan. 

My tyd raak min en ek besef die donker gaan my vang voordat ek by die huis is. Ek besluit dus om my gebruiklike pad verby Windvogel en al langs die treinspoor af vandag te "mis" en hou met die R302 aan tot by Klipheuwel. Vandaar is dit regs en met dieselfde pad as waarmee ek gisteroggend gekom het, terug Bloubergstrand toe. Verby Blaauwberg plaas oppad Melkbosstrand toe, word ek geseën met die mooiste sons ondergang! Volgens my Garmin sak die son 17:45 en dit is nou presies 17:45! Ek het dus 'n halfuur om by die huis te kom voordat dit heeltemal donker is. Ek het darem ligte, so dit sal nie 'n "kriesis" wees indien die donker my inhaal nie. Toe ek Bloubergstrand binne ry, verdwyn die laaste stukkie "skemer". 

Na 139.99 km en 11:06 se ry is ek eindelik tuis. Dit was nou voorwaar 'n lekker uitstappie en ek sal dit weer doen. Volgende keer sal ek net mooi moet dink of ek weer die ou Nuwekloof en Oudekloof passe sal aandurf. Alby raak nou redelik onrybaar en die deurgang deur die windplaas is ook 'n probleem.

Tulbagh toer Dag 1

 

Wat is nou lekker daaraan om 'n Saterdagaand alleen by die huis te sit? Aangesien daar die naweek ook nou nie eintlik noemenswaardige sport, waarin ek belangstel, op TV is nie, het ek besluit om Saterdag Tulbagh toe te ry en Sondag terug te kom. Ek kry plek by Villa Tarentaal, so 2 km N-O  an Tulbagh. Vrydagaand pak ek my sak en kry my fiets reg.

Saterdagoggend 07:25 begin die wiele rol. Dit het Vrydagaand lekker gereent, maar ek sien die weervoorspelling was reg en wanneer die son op kom is dit bewolk maar daar is geen teken van die moontlikheid van reent nie. Ek volg die pad Melkbosstrand toe en dan onderdeur die N7 deur na die ou Malmesbury pad. So 2 km in die pad af is daar 'n grondpad wat net voor die nou bruggie, oor die Mosselbankrivier, by die Philadelphia pad aansluit. Ek besluit om die pad te neem, indien die hek oop is. Ek het die opsie nou al 'n paar keer gebruik en nog nie enige probleme opgetel nie. Dit skakel ook 'n slegte stukkie teer, uit.

Daarna is dit deur Klipheuwel toe, Slent pad af tot ny die Leeuwendans afdraai en dan deur na Perdeberg pad by Windmeul. Links op die Paardeberg pad en na 'n kort entjie regs op 'n grondpad wat my deurneem na die R45. Dan regs en links op die Lady Loch pad. Na 4 km is dit weer links op die Haasendal pad. Die baie reën van Vrydagaand het die grond paaie redelik modderig gemaak, maar oor die algemeen is die oppervlakte baie goed met 'n poel water so elke hier en daar. Ek stel vir my die doelwit om Du Vlei voor 13:00 te bereik. Indien ek dit haal, stop ek daar. Indien nie, sal ek dit moet oorweeg om deur te ry. 

Dit blyk egter dat ek my met die afstand Du Vlei toe misgis het. Dit is toe so 15 km verder. Ek kom 14:30 daar aan en besluit met nog net 35 km oor, kan ek myself bederf met 'n middagete stop. Na 'n Coke, hoenderslaai en koffie, val ek weer in die pad. Die stop het 29 minute geneem. 

Van hier is dit al langs die treinspoor Gouda toe. Hier is heelwat poele water en die netto resultaat is nat skoene! Ek handhaaf darem 'n goeie tempo en stoot my gemiddelde spoed op met 0.6 kpu. Deur Gouda en dan weer langs die spoor af. Ek onthou van ons "Post Covid" rit Ceres toe dat die kruising van die teerpad 'n bietjie "hike-a-bike" gehad het en dit is weer so. Ons het laas ook gesukkel om die ou Nuwekloofpas, langs die treinspoor op te tel nadat ons oor die teerpad is en ek het nou dieselfde probleem. Na 'n rukkie kry ek die pad maar die is so toe gegroei dat ek binne 100 meter  my tot die treinspoor moet wend om vordering te maak. Teen die tyd wanneer die ou pad meer rybaar is, is ek so ver bo die pad dat ek besluit om maar liewer op die spoor te bly. Die klippe tussen die dwarslêers is ook lekker hoog op gevul, so ek handhaaf 'n redelike pas. Ek volg die opsie tot by Tulbaghweg. 

Daar is 'n grondpad deur Tulbagh toe so 'n bietjie nader aan die nuwe Nuwekloofpas wat ek wou verken, maar my tyd is nou min en ek ry met die teerpad tot in Tulbagh. Ry deur die dorp en kry die Villa Tarentaal afdraai. Ek arriveer daar na net meer as 9 en 'n half uur se ry en 136 kilometer. Ek vra waar 'n lekker restourant is en kry 'n aanbod van kerrie en rys wat die gasvrou self gemaak het. "What a bargin". Nou hoef ek nie dorp toe ry vir aandete nie. Ek het, tydens die bespreking, ook gevra of sy Weetbix vir ontbyt kan verskaf en sy het dit ook bevestig. So alles werk mooi uit. Môre beplan ek om weer so 7:30 in die pad te val.

House on the Hill toer dag 2

Ons begin weer vroeg roer en kom 07:12 aan die gang. 2 km anderkant House on the Hill (HotH), op die pad Heidelberg toe, draai ons links. Ons begin sommer gou klim en dit sal dan ook die orde van die dag wees. 

Aanvanklik dink ek dat vandag kort skerp klimme sal wees, maar dit verander gou in lang klimme met 'n hele paar "kickers" oppad na die kruin toe. Die eerste groot klim is 2.71 km met 132 meter se klim. Dit word gevolg deur een van 3.59 km met 294 meter se klim en so gaan dit aan. Ons gemiddelde spoed val tot 7.5 kph. Hierna raak dit darem meer redelik en ons kry ons gemiddelde spoed op na 10 kpu. 

Ons ry verby die Korintedam, waar daar ook 'n vakansieoord is. Ek was glad nie bewus van die bestaan van die twee nie. Van die pad af lyk dit heel goed. Die laaste paar kilometer Riversdal toe is lekker afdraand en ons gemiddelde spoed styg na 11 kpu. By die teerpad Riversdal toe besluit ons dat ons die 3 kilometer Riversdal toe sal ry vir 'n lekker koppie koffie by die Ou Meul. Daar gekom geniet ons elkeen twee koppies koffie en deel 'n porsie skons. Na 31 minute val ons weer in die pad. Dit is amper 12:00 en ons het nog 75 km om te ry!

Die volgende 25 km is teer en sluit Garciapas in. Net voor ons die pas pak, stop ons om van ons warm klere uit te trek aangesien die temperatuur besig is om te styg. Garciapas se gradiënt wissel so tussen  4 en 9% met die gevolg dat ons 'n goeie gemiddelde spoed kan handhaaf. Dit neem ons 55 minute on die 11 km van die begin tot einde van die pas af te lê. Anderkant hoop ons om by Muiskraal te stop vir water, maar die is egter bot toe. Nie 'n groot verlies nie gesien hulle gebrek aan noemens waardige opsies wat eetgoed betref. Dit spaar ook tyd. 

Ek het vanoggend, na 5 km agter gekom ek het my waterbottel by die huis vergeet. Mike bied toe se spaar bottel vir my aan. My plan was om sommer 500 ml water by Ou Meul te koop, maar dit het ook vergete gegaan. Die plan was toe om by Muiskraal vol te maak, maar dit kan nou ook nie gebeur nie. Sal maar vir stroompie oppad Gysmanshoekpas toe, moet wag. Die geluk tref ons egter so 15 km voor die pas in die vorm van 'n lekker sterk lopende spruit waar ons ons water voorraad kan aanvul. 

So 23 kilometer anderkant Muiskraal draai ons link op die Gysmanshoekpas pad. Die eintlike klim begin eers na 4 kilometer. Die klim gedeelte van die pas is 3.68 km en ons klim 300 meter! Dit is 'n gemeddelde van 81 m/km. Dit is kwaai in enige man se taal. Die gradiënt wissel so tussen 10-17%! Die bene voel egter goed en ek is na 38 minute bo. Dit is my vierde keer hier op en die eerste keer wat ek die pas uit ry sonder om te rus of 'n gedeelte te stoot. Bo gekom eet ek die res van my toebroodjie en drie dadels. 

Die pad anderkant af is redelik rof, so versigtigheid moet gehandhaaf word en die spoed moet binne perke van die oppervlakte gehou word. So 'n ent af stop ons weer by 'n stroompie vir water. Dan is dit weer bult af. Ek stop weer om my warm baadjie aan te trek. Die temperatuur is besig om te daal en dit raak koud!

Met nog so 16 km huis toe, draai ons regs Heidelberg se kant toe. Nog net twee klimme en 'n lekker afdraand dan is ons by die huis. In tussen is daar ook 'n paar lekker ander afdraandes en 'n dieperige waterpoel om deur te gaan. 

Die eerste opdraand is 1.92 km met 129 meter se klim. Daar is 'n gedeelte wat 14% is. Op die eerste draai is daar 'n teken, op 'n baie "flimsy" draadheining wat sê "gevaar buffels geen toegang". Ek moet erken dat ek nie graag daar sal wil wees indien daar 'n buffel naby is nie want daardie heining gaan hom beslis nie stop nie. 

Die waterpoel het vandag ook 'n lopende revier gedeelte, maar die stroom is nie baie sterk nie. Ek laat vir Mike eers deurgaan aangesien ek beplan om deur te ry en dan moet hy my afneem. Hy roep my nadat hy deur is en ek begin trap. Hoe verder, hoe dieper. Ek moet trap dat dit klap om momentum te behou. Die water is tot oor my knië! Gelukkig is daar nie veel van 'n stroom nie en ek maak dit! Dit was amper! 

Die poel word gevolg deur die laaste bult. 3.99 km met 264 meter se klim. Na 33 minute is ek bo. Nou is dit 3 kilometer huus toe en alles bult af. Ek haal 'n maksimum van 65 kpu! Daar is 'n paar draaie waar ek versigtigheid aan die dag lê, maar die meeste van die tyd is dit holder ster bolder die bult af. Ek maak die einde sonder enige voorval.

Die dag se afstand was 114.54 en dit het ons 10:21 geneem. Ons het 2,593 meter geklim. 

So eindig die eerste House on the Hill toer. Dit is 'n toer wat ek beslis weer sal doen, met so een of twee aanpassings. Mike is heel opgewonde en voel dat ons moet kyk na die moontlik om 'n besigheid daarvan te maak en gereelde toere in die ongewing te reël. Beslis iets waarna gekyk kan word!

House on the Hill toer 7 Junie 2024

Ek en Mike Smit vertrek Vrydag 7 Junie 2024 Heidelberg toe vir die eerste House on the Hill toer. Die plan is om Saterdag 'n sirkel roete oor Suurbraak en dan Suid van N2 en terug te doen. Ongeveer 120 km. Saterdag van House on the Hil (HotH) na Dwarsrivier 10 km Noord van Herbertsdale. Dan óf Rooiberg toe en die volgende dag terug na HotH of direk HotH toe. Die baie reën in aanloop tot ons beplande toer, veroorsaak dat ons die Dwarsrivier en wat soe volg, moet kanselleer as gevolg van 'n vol Gouritsrivier. Ons besluit om nog dag een te doen en dag twee aan te pas na HotH, Ou Meul RIversdal, Garciapas en Gysmanshoekpas.

Ons kom net na 17:00 by HotH aan. Ek het vir aandete gereël en ons kry hoenderpastei, beet en "pickled peaches". 

Saterdagoggend val ons net na 07:00 in die pad. Voor 08:00 moet ons die Duiwenshokrivier vir die eerste keer kruis. Hy loop redelik strek en ek is verplig om halfpad deur af te klim en verder te stoot. Mike moet sy e-bike deur dra omdat die watervlak te hoog is. Die tweede kruising is vlakker en ek ry gemaklik deur. 

Na so 'n uur se ry kry ons die eerste groot bult. 'n Klim van so 3 km waar tydens ons 250 meter klim. Bo gekom is ons stom geslaan deur die mooi natuurskoon. Ons neem die Grootvadersbos afdraai want Tracks4Africa wys daar is 'n pad deur na Suurbraak. By die hek word ons in gelig dat dit nie die geval is nie en moet ons noodgedwonge omdraai. Die uitsig van net voor die hek in 'n S-O rigting het die "draai" die moeite werd gemaak.

Oppad Suurbraak toe maak ons 'n draai by Flekvieh, waar ek tydens BB2BB2 gebly het aangesien ek hulle nog nie betaal het nie omdat ek nog nie 'n faktuur gekry het nie. Daar is egter niemand wat ons kan help nie en ons ry aan.

In Suurbraak draai ons links N2 se rigting. Dit is 'n redelike klim deur die dorp maar anderkant word ons weer geseën met 'n goeie pad met 'n goeie mengsel van redelike bulte, gevolg deur die kenmerkende afdraandes. Net anderkant die N2 kruis ons die treinspoor wat toon dat 'n trein baie lanklaas daar verby gekom het. Ons stop vir 'n "breek" en eet van ons toebroodjies. 

Hierna is die topografie tipies van die wêreld. Bulte gevolg deur afdraandes wat tussen landerye deur kronkel. Ons kry 'n "kortpad" wat aanvanklik goed lyk, maar na 1 km minder belowend. Ons besluit om eder om te draai voordat ons ons vasloop. Die pad sluit aan by 'n teerpad wat skynbaar die oorspronklike die N2 was. Ons gaan weer oor die N2 en volg weereens 'n redelike goeie pad tussen die landerye deur tot by die R322. 

Hier het ons 'n keuse van links of regs. Albei ly na dieselfde eindbestemming. Ons kies regs. Na 'n paar km word die pad 'n teerpad. So 'n kilometer die pad af, draai ons links op 'n grondpad. Na 'n rukkie kom ek agter dat dit pad is wat ek tydebs BB2BB2 gery het toe ek 'n afdraai gemis het. Hier is egter baie paaie in die omgewing wat gevolg kan word en by dieselfde bestemming uitkom. 

Ons sluit by die pad aan wat ons vroeër die oggend gery het en wel tussen die twee kruisings van die Duiwenhoksrivier. Die keer kry ek dit reg om sonder probleme deur te ry. Anderkant is ons bult op en dan reguit HotH toe. 

Ons arriveer na 117 km en 9:56 in die saal. Na 'n lekker bier, was ons fietse. Aandete is saam met die eienaars van HotH. 'n Vriendin verjaar en hulle hou 'n "build a buger" aand en het ons genooi om saam te kom eet. Dit is 'n heel gesellige aand en na 'n paar burgers is ons terug huis toe. Ons moet in die bed kom want die volgende oggend moet ons weer vroeg in die pad val.

360NE 2024

 Vrydag 24 Mei 2024 was weer 360NE tyd en dit sal nommer 10 wees!

Ek, Johann de Bruyn en Annemarie Muller vertrek Donderdag net na 12:00 uit die Kaap oppad Oudtshoorn toe. Egbert Robertson, Malan Muller, hulle vrouens en Fred Lowe is ook oppad. Ons bly almal by Hlangana Lodge, regoor die begin van die 360NE. Aandete is by die Spur. Ontbyt is ook by die verblyf ingesluit en ons stap daarna oor na Kleinplaas om te registreer. Ek gebruik my prysgeld van verlede jaar se derde kom in die 70+ groep om vir my 'n 360NE baadjie te koop. Daarna is ons terug lodge toe om te "chill" tot so 13:00 wanneer ons begin regmaak vir die begin van die wedren.

Ons tree se 14:40 aan in die wegspring area. Ek knoop 'n gesprek met die persoon langs my aan en daar kom ons agter dat ek sy rymaat mekaar ken! Hy is Dimmie Dimilander wat ek gedurende die 1990tigs by CBMC ontmoet het. Ek het so 20 jaar gelede ook saam met hom in 'n helikopter vanaf George lughawe gevlieg. Watter klein wêreld leef ons nie in nie!

Die wiele begin 14:59, volgens my Garmin, rol. Die eerste paar kilometer is 'n neutrale sone en ons ry lekker rustig. Na 7 kilometer draai ons regs op 'n grondpad en die klim begin. Nie te dramaties nie, maar wel opdraend. Dit hou vir 9 kilometer aan. Bo kry ek vir Malan en hou by hom stil. Ons delibeer 'n rukkie en wonder waar die ander is, dan besluit ons om aan te ry! Dit is nou 'n lekker lang afdraend van 30 kilometer. Aanvanklik daal ons vinnig, maar oor die laaste 10 km is die daling minimaal. Ons kruis ook die R62 en sluit later aan by Oudtshoorn/Kammanassie Dam pad. Net voor die dam is waterpunt nommer 1. Dit het my 2:30 geneem om die 55 km af te lê. Hier loop ek en Malan mekaar weer raak. Ons draai hier regs op die Heimersrivierpad en begin onmiddellik klim. Ons klim 180 meter in 6 kilometer. Van hier tot by Louvain, waar waterpunt 2 (kontrolepunt 1) is, gaan ons óf op óf af! Ek voel besonder goed en bly by 'n groep ander ryers. My hartspoed bly so tussen 110 en 130 en ek voel nie dat ek bo my vermoeë moet ry om by te hou nie. Ek kom na 5:25 by Louvain aan en het nou 102 km af gelê teen 'n gemiddelde spoed van 19 kpu! Ek spandeer 27 minute hier om 'n paar koppies sop te drink en nog warm klere vir die nag op te tel. Ek trek ook warm waterdigte sokkies en ander skoene aan.

Die roete van Louvain na Heimersrivier is aangepas en ons gaan nie meer tot by Harold en dan met Paardepoort af nie. Hulle lei ons met 'n enkelspoortjie onderdeur die N9 en ons sluit aan by die Eseljag pad wat weer aansluit by 'n gedeelte van die pad waarmee ons vroeêr tussen Heimersrivier en Louvain gery het. Na 129 km en 7:16 se ry klok ek by die Heimersrivier waterpunt in. Ek is binne 6 minute weer aan die gang. Op 152 km en na 8:40 bereik ek waterpunt 4 en stop vir 5 minute. Alhoewel die pad nie gelyk is nie daal ons van 633 meter by Louvain na 302 meter teen die tyd wat ons by die R328 tussen Oudtshoorn en Mosselbaai aansluit. Op 174 km en 9:49 se ry kom ek by Volmoed en waterpunt 5 (kontrolepunt 2) aan. Hier kry ek 'n bord spaghetti bolognaise en warm sjokkelade. Ek loop ook weer vir Malan hier raak. Die dames is ook hier om te help. Na 24 minute vertrek ons saam, maar hy laat my baie gou agter. Ek sien nie kans om sy pas te probeer handhaaf nie.

Volmoed is op 266 meter en oor die volgende 14 km klim ons tot by 542 meter. 'n Meedoenloose opdraend van so 10 km gevolg deur 'n heeltydse op en af tot op die hoogtepunt. Dan begin ons gelydelik afdaal na die Gouritsrivier, maar daar is darem waterpunt 6 op 212 km. Ek is nou al vir 12:40 aan die gang. Van die Gouritsrivier, waar ons op 106 meter is, klim ons weer na waterpunt 7 wat op 309 meter sit oor 'n afstand van 16 km. Afstand staan op 240 km en tyd op 14:47. Nou kom Rooiberg! Vandag neem dit my 1:20 om die 7 km af te lê, wat 'n gedeelte se stoot insluit! Bo stop ek weer vir 5 minute. Die reën wat in April geval het, het die pad anderkant af redelik rof gemaak. My hande pyn en my nek is seer, maar ek moet net aanhou! Na 280 km en 18 uur in die saal, kom ek by waterpunt 9 (kontrole punt 3), Calitsdorp aan. Fred Lowe en die dames is weer hier om te help. Fred olie my fiets se ketting en help my om Saline Solution te kry om my kontaklense af te spoel. Ek vertoef 36 minute waartydens ek twee pannekoeke eet en ander sokkies en skoene aantrek. Malan vertrek net toe ek hier aankom. Hy is dus tans so 'n half uur voor my. 

Ek het verwag om so 7 uur oor die laaste 80 km te neem. Calitsdorp lê op 232 meter en oor die volgende 40 km klim ons, gelydelik, tot by 753 meter. Na 320 km in die bene is dit rof. Nou pyn alles en al wat die bene laat draai is deursettings vermoeë. Die einde is in sig en nou moet daar net deur gedruk word! Wildehondekloof is vanjaar baie rof en gedeeltes van die pad is lelik verspoel, so ons moet dit maar gemaklik vat en versigtig oor die rowwe gedeeltes ry. Teen hierdie tyd het ek en Dimmie Millander weer by mekaar uitgekom. Ek was voor hulle, maar hulle het my teen die laaste bult ingehaal. Deur die kloof trek hulle onder my uit. Ek het net nie die krag om by hulle te probeer hou nie! Ek "skip" oudergewoonte die laaste waterpunt aangesien daar net ongeveer 14 km oor is. In Calitsdorp het ek gereken en sal in so 25:30 uur klaar maak. Met 40 km oor het daardie syfer afgekom na 25 uur en nou staan hy op 24:30! So ek het beter as verwag gedoen oor die laaste 80 km. Dit het beslis nie so gevoel terwyl  ek gery het nie! Nou ry ek net so vinnig moontlik, al die pyne inaggeneem. Teen die tyd wat ek die teerpad bereik het ek nog 30 minute oor om die laaste 7 km af te lê indien ek onder 24:30 wil klaar maak. Indien ek dus meer as 14 kpu kan handhaaf sal ek my mikpunt bereik. Die enigste probleempie is daardie laaste bult net voor Oudtshoorn! Ek kry dit reg om hom teen 14 kpu uit te ry en handhaaf so 20-25 op die geykte gedeeltes!

Na 24:24 en 359.7 bereik ek die eindstreep. 360NE nommer 10 in die sakkie! Watter voorreg! Halleluja!! 

Egbert en Annemarie maak in 27:51 klaar. 'n Baie goeie prestasie, veral indien in ag geneem word dat Annemarie die laaste 130 km met 'n seer knie moes ry. Dit is wonderli wat adrenalien kan doen!

Ek het darem my prys vir my 10de 360NE gekry!

Oppad terug huis toe gesels ons natuurlik oor die wedren. Johann het by kontrole punt 1 flou geraak terwyl hy nog op sy fiets was! Gelukkig was dit nie te ernstig nie en na 'n dag se rus voel hy beter. Annemarie het net voor waterpunt 8 geval toe sy verblind is deur 'n ambulans se ligte! Ten spyte van 'n seer knie, het sy saam met Egbert klaar gemaak. Dit is nou wat ek noem "guts"! Sy is egter vas oortuig dat sy nie weer hieride "mal" uitdaging gaan aanvaar nie. Een is genoeg. Johann kom egter met 'n ander "angle"! Hoekom doen hulle nie die "Relay in 2025 nie? Hy sal die Roooiberg gedeelte ry. Annemarie sê sy sien  kans vir die Louvain/Volmoed skof. Daar word ook name genoem van wie die eerste en laaste skof kan aanpak, maar dit sal ons vir later hou!