Fietskraal, Coetzerskloof circle

  

Yesterday was spent driving from Bucklands to Fietskraal. We left Bucklands just after 08:30 and arrived at Fietskraal at 12:15, where we were welcomed by Charné and Michael van Gend. 

 

After a breakfast of bacon and eggs, I hit the road. Leon had some other commitments (with internet connections, work follows you where ever you go) and would join me during the course of the morning. My route took me out of Fietskraal, left on the R337 and after 4 km left again still on the R337, going towards Cradock.

This district road is in a good condition and climbs steadily for the next 20 km from 1,039 to 1,261 meters. Nothing serious and I managed to maintain a good pace. It took me 1:30 the get to the Schurfteberg turnoff. From here it is a more taxing climb up to 1,492 meters over the next 7 km. There after there is a short downhill to the beginning of Coetzerskloof, but I decided to carry on up the Schurfteberg farmstead, owned by CW Erasmus to find out if there is any family connection. That took me another 30 minutes. I was lucky enough to find Wilhelm Erasmus outside with one of his labourers. After a pleasant chat we did establish that there is no direct family connection in spite of the fact that his family is form Somerset East and my dad grew up in Cradock, as a matter of fact just across the mountain about 35 km to the north. We did establish that there is a family connection between him and Spike Erasmus, the knee surgeon from Stellenbosch. I was at varsity with Spike and we, previously, establish that even though our ancestors came from the Eastern Cape, that there is no direct family relationship. Maybe there is way further back to the records we have!

 

After I bid my goodbyes, I started my journey back. There still was no sign of Leon! Just before the Coetzerskloof turnoff, I stopped to have my sandwich. Just as I was about to continue my journey, I saw Leon in the distance! He only got away at 10:00. I waited for him to have his sandwich and then we were on our way. 

 

The first 2 km was quite a good, disused, farm track which took us through a number of farm gates. There even were some old road signs!

The next 1.5 km consisted of various cattle tracks, some which was very indistinct! Through threes and over round brown boulders. A couple of meters down the river, which did have a little water and then back again over the boulders. There were lots of spike-thorns, so I had to be careful where I push my bike because these thorns can cause serious damage if they penetrate your tyre. I did pick up a couple, but fortunately the holes were quickly sealed by the “slim” in the tubeless tyres when I pulled them out. It took me 1:30 to cover the 1.5 km! 

 

The track now became ridable and after a further 500 meters we crossed the river and picked up a reasonable and ridable farm track. This became a reasonable road, which took us past the Coetzerskloof farmstead and onto larger good quality road which took us down to Fietskraal over some minor undulations. After 66 km and 5:46 I pulled in to the Fietskraal yard again. Another good day in the saddle with a worthwhile scouting also completed. We did pick up that there is an alternative which is 3.4 km, against the one I took, which is 1.5 km, but the 3.4 km alternative is ridable and should therefore be quicker. There is a 100 meter climb in the first 1.5 km of the 3.4 km alternative, but as this is ridable., it should not pose a problem. 

Data for the day: 66.05 km; Time 5:46:52; 826 meters climbed.

Hadley na Bucklands

Bennie en Anine se kinders kuier by hulle met die gevolg dat ons in 'n huisie so 2 km weg bly. Hulle gee vir ons tjops, sosaties en wors, wat ons op die binne braai, braai. In tussen het dit renerig geraak en ons reël met Bennie om ons te kom haal sodat ons die rugby tussen die Stormers en Benneton kon kyk. Gelukkig maak die Stormers dit darem toe die moeite werd. Gedurende die nag woed die wind en daar val heelwat reën. 

Ek eet Weetbix en Leon bak vir ons eiers vir ontbyt. Ons kom 08:32 aan die ry. Daar is 'n paadjie reguit af en ons dink dit is 'n kortpad na die grootpad. Ongelukkig werk dit toe nie uit nie en ons moet terug draai toe ons agter kom die pad loop berg op en dan dood. Dus terug verby die huis, so 'n stukkie bult op en dan vat ons die grootpad Hottentotskloof toe. Daar is 'n paar lang bulte op en af wat ons moet aandurf. 

Ons het gisteraand besluit om met 'n draai terug te ry Bucklands toe. Dit "drup, drup" so elke nou en dan en Leon ry verby die eerste afdraai pad. Ek aanvaar hy het dit maar net gemis, of miskien besluit om maar eder kortpad te vat as gevolg van die reën. Ek sien hom ook nie by die tweede afdraai nie en ek ry aan. Die volgende oomblik kom hy by my verby en sê hy het vir my in die sloot gewag. Die afdraai is nou te ver agter en ons besluit om na ander opsies te kyk om ekstra kilometers in te sit.

Die pad val redelik van Hadley na Bucklands, maar daar is ook heelwat bulte. Die stuk deur die kloof is nogal besonders. Op 22 km kry ons die afdraai na Trentyre, wat ons dan na Bucklands toe neem. Alhoewel dit 'n plaaspad is, is die toestand goed en ons handhaaf 'n goeie pas. Daar is geen ernstige bulte nie, net erosie walle! Op 26 km draai ons regs deur 'n kloof en dan anderkant weer links Bucklands toe. Hier is dit 'n regte tweespoor plaaspad. Die oppervlakte is darem so dat ons nog 'n goeie pas kan handhaaf. Teen hierdie trant gaan ons in onder 3 uur klaar maak! 

So 'n ent af is daar 'n split. Volgens die kaart lyk dit of ons regs moet gaan, dus draai ons regs. My GPS sê reguit, maar hier het ek volgens gevoel geplot aangesien die GPS kaart nie die pad aangedui het nie, so ons probeer die ander opsie. Heel interessant, maar na so net meer as 'n kilometer ry ons in 'n wildsheining vas, so ons moet weer terug. 

Ons besluit om die ou Ossewa pad te volg eder as om reguit terug Bucklands toe te ry. Dié neem ons, met 'n redelike klipperige pad, teen 'n rant op. Die pad klim geleidelik die rant uit totdat ons heel bo is met 'n mooi uitsig oor die Grootrivier en omliggende heuwels. Ons volg die baie onduidelike pad al op die rant langs. Plek, plek moet ons mooi kyk om te sien waar die "pad" nou eintlik loop! Daar is net so 'n vae aanduiding van waar die pad is. Dit is egter baie "lekkerder" as om op 'n distrikspad te ry. 

Ons bereik die einde van die rant en daal af na die vlakte. Weereens baie kilpperig en ek lê maar weer versigtigheid aan die dag. Onder kruis ons die Grootrivier en dan weer oor die volgende rant. So gaan ons aan en kry die "tyd in die saal" wat ons beplan het. Na nog so 'n paar ops en afs sluit ons weer by die Trentyre/Bucklands pad aan. Weer deur die Grootrivier en dan op verby 'n paar werkers huisies tot by Bucklands. 

Ons het toe die rit vir die dag van 41 na 55 km gerek en ook 'n ekstra 2 uur se oefening in gekry. Die Ossewa pad was voorwaar iets besonders. 

Data vir die dag: tyd 4:27:22; afstand 53.33 km; vandag het ons net 697 meter geklim. 

Bucklands na Hadley via Perdeberg

Ek het vir Leon, my broer se seun wat in 2019 die Freedom Challenge (FC) saam met my klaar gemaak het, oortuig om 2027 weer te ry en saam met my klaar te maak. In voorbereiding hiervoor beplan ons 'n paar dele van die roete te "recci". Ons eerste "recci" is van Bucklands oor Perdeberg na Hadley. Dit is in die Steytlerville distrik. Daarna doen ons Coetzerskloof naby Pearston. 

Ons is Vrydagoggend net na 09:00 uit die Kaap weg en het, na 750 km by Bucklands aangekom. Ons gaste huis is 'n lieflike ou plaashuis en aandete is hoender dye en slaai. 

Die Perdeberg roete Bucklands toe is 'n redelike nuwe toevoeging tot die FC roete. Die ou roete op die distrikspad is nog toelaatbaar. Die roete oor die berg is 25 km teenoor die distrikspad se 41 km, maar sluit 'n veeleisende 3 km "hike-a-bike" in wat tussen 1.5-2.5 uur kan neem. 

Ons begin net na 09:00. Die eerste 7 km is op dieselfde roete as die begin van die distrikspad, maar dan draai ons links en begin klim. Die eerste 3 km, tot by die Ghe-Ghe hut is redelik rybaar. Die oppervlakte is rof op plekke, maar interessant. Die 11 km tot hier het dit ons 1:15 geneem. Na die hut kan ons nog so 'n entjie ry dan draai ons regs op 'n voetslaan pad en dit is onmiddelik fiets op die rug en stap. 

Aanvanklik is die helling nie te erg nie. Die roete is baie duidelik met wit merkers gemerk. Na 'n ruk raak dit al styler. Die merkers raak ook minder, maar daar is net een rigting en dit is op! Bo-oor die rantjie blyk dit dat die rantjie nie die bopunt is nie. Ons rus 'n bietjie en pak die volgende "rantjie". Wanneer ek bo kom bly dit dat dit ook 'n vals "bopunt" was! Daar lê nog baie klim voor. Die helling is nou redelik en ek kan my fiets stoot. Leon trap die bult uit. 

Na 13 km kom ons uiteindelik by die grensdraad. Dit het net meer 2 uur geneem om die 3 km van die hut tot by die bopunt van bult af te lê. Nou is ons op die rug van die bult en ry redelik gemaklik op 'n dubbelspoor paadjie. Na so 'n entjie begin ons daal. Die pad is baie klipperig en ek ry maar versigtig want dit is maklik om oor die los klippe jou balans te verloor en te val. Op dié klippe kan die gevolge redelik seer wees en kan stukkend nerwe tot gevolg hé.

Ek navigeer die baie tegniese afdraend sonder enige probleme. Onder ry ons deur 'n rivierloop en dan anderkant bult op na die distrikspad. Een van Hadley se ingange is regoor en dit is nog net 'n kilometer tot by die huis. 

Die "recci" was regtig baie aangenaam. Leon reken dit sal omtrent 'n uur vinniger wees as die distrikspad. Ek is van mening dat die klim, wat na 110 km op die dag se skof van die FC sal kom, moeiliker gaan wees as die distrikspad, dus sal ek die distrikspad verkies.

Data vir die dag: 24.83 km; 4:39.58; 939 meter se klim. 

Euro Toer Dag 27 en opsomming

Ja so kom hierdie besonderse ondervinding ook tot 'n einde! Soos hulle sê "Alle goeie dinge kom tot 'n einde"! Gedurende hierdie vier weke was daar beslis baie "goeie" dinge. Daar was beslis swaarkry, maar die moeilik tye het tot 'n einde gekom met die satisfaksie van daar deur te kom! 

Wat mis ek die meeste? Die verwagting van wat môre gaan op lewer! Die meeste paadjies wat ek gery het was ongelooflik mooi en lekker om te ry. Wanneer ek so deur 'n bos, besaai met blare wat hoe weet al lankal daar lê, gery het, was ek in my eliment. Dit was heerlik! Wanneer ek daardie oneindige, rowwe bulte opgestoot het, het ek myself getroos met die wete dat dit ook tot 'n einde sal kom en dit het! 

My liggaam en my vermoeë om aan te hou was vir my inspirerend. Die vermoeë om net nog 'n bietjie te gee is een van die besondere kenmerke van hierdie wonderlike liggaam wat ons Here Jesus vir ons gegee het. Ek het ook weereens besef dat ek mooi daarna moet kyk. Ek lees gister 'n skrywe van Nigel Payne, wat in sy laat vyftigs is en verlede week na 'n "gravel" wedren 'n hart aanval gekry het en besef toe hoe kosbaar goeie gesondheid is. Hy het, net soos ek, al die regte dinge gedoen, maar dit was nie genoeg nie. Gelukkig het hy baie gou by die regte mense en plekke uitgekom en dit oorleef! 

Ek sal, wanneer ek weer tuis is, deur my blog gaan en fotos plaas wat in lyn met die teks sal wees, so die van julle wat hgaag daardie korrelasie wil sien, sal dit kan doen. Dit gaan 'n paar dae neem, masr ek sal 'n nota op die WhatsApp groepe plaas. Ek sal ook statstieke saamstel, maar ek jan meld dat die totale afstand 1,100 km was. Sal interessant wees om totale tyd en meters geklim te sien. 

Ons bus rit van Marseille na Malpensa Lughawe, noordwes van Milan is amper klaar. Ons slaap vannaand en môre aand in 'n plek binne 3 km van die lughawe. Die plan was om môre Milan toe te gaan en toeriste te wees, maar die trein kaartjies daar voor is meer as R800, so weet of ons dit gaan doen nie. Miskien maar net "chill" en ons reg kry vir die lang vulg huis toe!

Een van die interessante gewaarwordings van hierdie avontuur is die gebrek aan diere lewe in die areas waar ek gery het. Dit was meesal redelik afgeleë met klein dorpies in die berge. Ek het een bokkie (soortgelyk aan steenbokkie), twee dassies en 'n paar eekhorinkies gesien. Daar is ook 'n groot gebrek aan voël lewe. Twee seeneeue in Marseilke 'n paar duiwe in die strate van die groter stede, maar verder niks. Nie eers tortelduiwe wat jou soggens wakker koer nie. Het darem een of twee torelduiwe gesien, maar hulle is ook dun gesaai. Die Europeërs is lief vir hulle honde en ek het op baie mense afgekom wat in die woude met hulle honde stap. In die areas waar ek gery het, het ek ook baie stappers tee gekom. 

                                         

Vrydag 12 September

Ons is nou in ons bly plek, 4 km van die lughawe. Het vandag daarheen gestap, vir oefening en ook om geld te trek om vir die vervoer en terug lughawe toe, te betaal. Verder "hang" ons maar hier rond. Die omgewing is baie bebos en eil bevolk. Hier is ook 'n groot kanaal so 1 km weg. Ons beplan om dit vanmiddag te gaan verken.

Lekker lamgs die kanaal afgestap. Is skynbaar deel van 'n hidro elektrisie stelsel. Ons besluit om op die teenoorgestelde bank terug te loop en loop ons toe amoer vas! Ons pad terug is toe tussen twee kanale. By die brug waar ons vanoggend oor is, is daar geen manier om van pad tussen die kanale terug te kom op die brug nie. Gelukkig is daar toe trappe by die punt waar ons draai! Induen, sou ons terug moes stap soos ons gekom het en dit sou 'n 5 km draai gewees het! Stap was baie mooi en lekker.

Saterdag 13 September

Ons gasvrou het ons 10:00 opgetel en by die lughawe afgelaai. Net voor sy ons opgetel het, het ons vir ons elkeen 'n panini met ham en kaas oorkant die pad gekry vir middagete op die lughawe. Teen 4 euros elk is dit baie goedkoper as die kos op die lughawe wat gewoonlik by 9 euros begin! Nou die lang wag tot 22:20 wanneer ons vertrek. Ons neem beurte om rond te stap om die bloeds omloop aan die gang te hou en die tyd om te kry. Ons het darem 'n goeie koffie plek gekry en sal ons laaste euros gebruik om koffie teckoop teen 3 euros (R61.50) per koppie.

Wat staan vir my uit van die avontuur? Verblyf relings in Cabane! Daar is nie baie blyplek in Cabane nie en toe ek by die eerste plek stop vertel 'n baie nors tannie vir my hulle is vol. 'n Entjie die pad af begin dit liggies reën en ek stop om my reënbaadjie aan te trek. Ek sien 'n tiener by 'n plaashuis langs die pad met 'n sokkerbal wat by die werf in stap. Ek ry in en ek roep hom. Sy Engels is nie baie goed nie, maar hy gaan roep sy ma. Die se Engels is beter en sy begin saam met my soek. Sy kry 'n plek maar daar is nie antwoord nie! Die volgende een het plek. Sy gee my die aanwysings en sê dan ek moet daar in hulle garage wag totdat die reën bedaar. 'n Rukkie later kom sy terug. Sy het 'n ander plek gekry en ek moet net wag want die eienaar kom haal my met sy motor. Die kom so 10 minute later daar aan met 'n gehawende Ford sedan wat beslis nie plek vir my fiets het nie. Geen probleem sê sy ek kan my fiets net daar in hulle garage los. Ek ry saam met my gasheer in sy baie vuil motor, binne en buite, na 'n "dodgy" maar lekker blyplek. Hulle gee vir my aandete en ontbyt plus verblyf vir 50 Euros! Gewoonlik betaal ons 100 Euros net vir blyplek! Volgende oggend lewer hy my net na 07:30 af waar ek my fiets gelos het. Daar is niemand nie, maar die garage is oop, ek neem my fiets en sit my reis voort! Ek veronderstel so iets kan ook in SA op die platteland gebeur, maar nêrens in die wêreld in 'n stad nie. Die hulpvaardigheid van die Italiaanse vrou is beslis een van die hoogtepunte.

Ek wil ook almal bedank wat tydens die toer vir ons veilig bewaring en voorspoedige reis gebid het. Dit het beslis gehelp. Ons het elke aand goeie verblyf gekry en nooit honger gelei nie. Die Here se hand was heeltyd oor ons.

Finale data: Totale afstand 1,099.56 km; Total ry tyd 145:44 uur; Totale meters geklim 25,817

So what was the highest moment and what was the lowest moment? The best riding day was the second last day of Grande Traveseé VTT L'Alpes Provence from Cruis to Forcalquier. The trails were magnificent and I could ride most of it. Very little unridable sections and just beautiful tracks, Especial coming of the mountain just before Forcalquier. Those magnificent rocks and the awesome single track with a big drop-off at the beginning. No lowests, but the first 4 hours out of La Nuvola sul Mare was bruttle. Parts were real Freedom Challenge stuff! 3 hours to cover 7 km. Then once into France, the climb up the mountain after Le Lauzet-Ubaye was real hard work. 1:33 to cover 1.95 km. That is an average speed of 1.258 kph! I have never travelled that slowly for that distance. I did not have to carry my bike, but the gradiënt varied between 7% and 34%!. I thought I was going to spend the whole night in the bush! 

Hier is ons roete tot net voor Manosque, waar Spot se batterye pap geraak het.

Euro Tour Day 26

Another day to remember. I downloaded a track close to where we are staying and set off on this at 08:20. The track, in the hills behind Marseille, was 28 km long and it was 15 km to get there. So the round trip should be 58 km. There was a escape route on the track if I got tired or had enough. 

Getting there was quite easy. Mostly via back streets with little traffic. It took me 59 minutes to get there. Initially I was taken on a tar road through a very fancy cemetery. This lasted for 2 km and then I hit the dirt! A nice climb of about 3 km with good surface and managable gradient. I was passed by an e-bike and once again decided thst that is not for me. To grid up a hill with my own power is much more enjoyable. I do accept that there us a place for e-bikes and they do have their advantages, but not for me! 

Getting to the top, I passed a big quarry to my left. There are a number of quarries in these hills and I am sure the environmentalists can not be to happy about the "foot print" they leave behind. Before I lost too much height, I was guided through a very nice town with besitifull homes. At the bottom I was first taken up a steepish cement road and past dome more nice homes. 

Then cam a beautiful, winding road diwn a country lane untill I had to turn sharp right up a very rocky hill. The rocks were not that big, but the were loose and maintaining monentum was an effort. I did manage to cycle most of it. At the top is was on a plato and cycling though a fairly a well established tree area. It was not a forest, but enough trees, which were some distance apart from one another. I then came upon a big tractor mowing the grass/shrubs! I have seen "bossie cutters" but never a tractor this size, basically cutting the gras in the middle of nowhere! 

The track continued on the plato with one or two smallish climbs here and there. I had an opportunity to take !a photo of the view in a north easterly direction. On the horizon was, what looked like a meteorlogical domed weather station. The last one I have seen was high up on the mountain above Rhodes in the Eastern Cape. After this, I started loosing hight as the track zig-zaged down the  mountain. Before I got to the end of this, there was a small hill that led me onto a grass track and the end of the trail. 

Now it was tar again and the way home, or so I hoped. I cycled through some beautiful suburbs with tree lined streets and lots of expensive restaurants in the shade! I was then taken into more densely populated areas untill I was told I have reached my destination! I was of the opinion that the app wiil take me back home, but this , aparatly was where the trail started.

I went to the "route planner", typed in our home address and got redirected. I had to back track a little, but onto some good, queit back streets. That led me into the pcountry side. I now was on a very nice tar road, which I thought was going to bring me to a point where I was going to have a beautiful view of Marseille. The app indicated that my destination was 3 km away. Judging by the surroundings I knew that that was not possible. When it eventually indicated that I arrived at my destination, I was at the gate of an army artillery unit!

I went to the route planner again, typed in the address and was told that I still had 18 km to go. That was more than what I hoped for, but more realistic. I now was on top of a plato, but the road kept on going up. Nothing serious, but just enough to ensure I could only average about 12 kpu. The slight headwind did not help matters! Evertime I thought I was at the top, I was greeted by a false top. This carried on for about 5 km and I finally reached the "top"! 

The effort was, once again worth the while. I could see right down to the centre of Marseiile. The road down the mountain was something else! Very smooth tar winding down the hill. I managed to clock 59.5 kph, without pedalling! At the bottom I was once again taken through back streets and then onto a cyclepath. I did see a "snack bar" and stopped for a pannini with beef and a coffee. The pannini was very good, but not so the coffee! Once I passed the supermarket we visited yesterday, I knew where I was and easily found my way home. 

On my way home I see this interesting building with a sea gul perched onto of a little tower/platform!

Srats: dustsnce 75.94; time 6:24; meter elevation gained 1,382

Euro Toer Dag 25

Vandag (08/08) was ons toetiste. Maar eers mies ek en Florian bokse gaan kry om ons fietse in te verpak. Hy het daarma vir ons verduidelik hoe die Metro werk en ons toe by die stasie afgelaai. Obs het hou die kap van die byl agter gekom en by die sentrale stasie afgeklim. 

Vandaar stap ons ou hawe toe en toe na die Basilique Morte Dame de la Garde. Die stap na die Basiliaue was nogal 'n uitdaging. Hy is op 'n hoogte punt van Marseille en die klim daarheen was baie goeie oefening. Hulle is besig met resourasie werk, so die gebou van buite is nie nou baie mooi nie, maar binne is asemrowend en die uitsig van daarbo is iets om te beleef. 

Oppad terug stop ons by 'n supermark en koop aandete. Vannaand "bederf" ons vir Florian en Marie met Kaapse pasta.

Obs het beplan om môre so 'n stukkie te gaan fiets ry. Danie wil egter sy stuitjie laat rus, so ek sal op my eie gaan.